Wanneer de kusttram tussen Wenduine Molen en Zwarte Kiezel
Halte Konijnenpad passeert denk ik altijd aan de vrouw in het rag
Die mij daar ooit probeerde in te kapselen met haar Midden
Klassenzwart en Jimmy Choo en geruïneerde nagels.
Er waren kaartjesknippers in die tijd en betalen deed je nog met
Belgisch geld ’t is dus lang geleden en ik herinner me niet eens
Meer wat ik aan ’t doen was en waarom en waar ik naar op weg
Was en waarom ik uitgerekend aan die tramhalte moest zijn.
In die tijd waren er nog geen weerwolvenvrouwtjes
Die zijn er pas gekomen nadat Margaret Atwood er veel later
Over geschreven heeft in iets wat Update On Werewolves heet
En dat ik datzelfde jaar enthousiast in ’t Nederlands vertaald heb.
Heel dat tramhokje was al door haar spinrag ingekapseld dat
Zag ik al van ver terwijl ik op het Konijnenpad aan het naderen was
Moeilijkheden voorvoelend en ik vertraagde zelfs mijn pas
En toen opeens keek ze op uit het boek dat ze aan ’t lezen was.
Ook dat boek was al in spinrag gewikkeld en toen ze me wenkte
Met een hand zag ik dat ook haar vingers al door het rag
Aangetast waren en haar lippen en ze bleef maar wenken
En ik bleef haar naderen als was ook ik al in haar web beland.
Toen zag ik haar roodomrande poten en hoe haar oogbollen knarsten
Net wat Margaret zoveel jaar later in haar gedicht zou zeggen
Harige danslaarzen en een duur sadofrans Vogue setje
Overal behaard deze schoonheid en ik zweer je dat ‘t geen sweater was.
Gelukkig passeerde toen de tram en ik deed teken met mijn hand
Om hem aan halte Konijnenpad te laten stoppen wat me niet gelukte
En ik zag dat de mij al sinds kindsbeen zo vertrouwde kusttram
Me in razende vaart voorbij reed als op de vlucht voor ’t ongewisse.
Ik keek naar de vrouw als om me ervan te vergewissen dat
Dit echt aan het gebeuren was en ik zag alleen maar spinrag
Dat kolossale proporties in aan te nemen was en ik koos
Het hazenpad vluchtend langs ’t Konijnenpad.
Het is me later nog wel overkomen maar dan aan andere haltes
Aan Krokodiel, Zwarte Kiezel, Moeder Lambic en Weg naar Vismijn
Namen die in mijn geest zo’n dingen plegen op te roepen maar nooit
Is het zo erg geweest als die ene keer aan tramhalte Konijnenpad.
Flor Vandekerckhove
De gevaarlijkste tramhalte met muziek van Dimer Geedts op youtube!
 |
— De gevaarlijkste tramhalte werd toegevoegd aan
de dichtbundel ‘De man die sneller schijt dan zijn schaduw’.
De bundel (e-boek, PDF, 102 pp) is gratis.
Vraag ernaar via liefkemores@telenet.be. —
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten