‘Ze zullen katers hebben
en geruïneerde nagels.’
Vlak voor ik, met de winter in zicht, naar mijn Franse koterij trok om
er de watertoevoer af te sluiten, nam ik hier een gedicht met me mee: een
splinternieuw poëem van de Canadese Margaret Atwood. U kent haar van
A Handmaid’s Tale dat op haar
boek gebaseerd is. Ze schrijft ook mooie poëzie.
Daarna geschiedde dit. In een gebergte van de Languedoc ontstopte ik met veel moeite de
dakgoot, doordrenkte het hout in de woonkamer tegen de vervaarlijk oprukkende
houtwormpopulatie en isoleerde de randen van de slaapkamermuren, zodat de op de
zolder residerende slangenfamilie Couleuvre niet langer aan mijn tenen komt kietelen.
Alsof dat nog niet genoeg was, zette ik me tijdens nachtelijke,
televisieloze uren aan het werk om onderstaand weerwolvengedicht te
vertalen. Dat was geen kattenpis, want bij gebrek aan internet moest ik het met
enkele vergeelde Prismawoordenboekjes uit de jaren zestig doen en met een nog oudere
Petit Larousse Illustré die ook al
geen hulp bleek te zijn. Maar kijk, dit is wat ik, als een soort Mozes, van de
berg meegebracht heb.
Ik ben er zeker van dat u aan onderstaande vertaling indrukwekkende
verbeteringen kunt aanbrengen. En nu ik weer over Google Translation beschik kan ik dat misschien zelf ook. Maar omdat ik, over
mijn verblijf aldaar, nog tal van avonturen te vertellen heb, reken ik in eerste
instantie op uw gewaardeerde bijdrage. Want: Eendracht maakt Macht! en United
We Stand! en Samen Sterk! en Twee Kunnen Meer Dan één! en Teamwork Is Our Motto! en Stel Niet Uit Tot Morgen Wat Ge Vandaag Kunt
Doen! Vooral dat laatste.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten