 |
| (Eigen foto) |
[Pete Townshend, whispering]
‘I am the sea.’
Uit de rockopera Quadrophenia
Vanaf een duintop in Duinbergen waken twee bronzen redders over het strand. Mooie sculptuur van Aurora Cañero. Maar is dat beeld niet bedrieglijk idyllisch, nu onze volkseigen stranden bedreigd worden door horden volksvreemde elementen? Uit hell hole Brussel nog wel! Moeten daar geen bottinnekes⇲ staan, klaar om, op teken van de heer De Crem P., — ook wel ‘de politiekers’ genoemd — het strand blank te houden. U ziet: ik heb me even op Facebook begeven. En nu vraag ik me af: wat scheelt er eigenlijk met het volk waarvan ik willens nillens deel uitmaak? — Niet dat ik me voor ’t eerst die bedenking maak, zie mijn gedicht De fluimenwinkel⇲, maar FB slaagt er in om me nu weer met mijn neus in zo’n fluim te wrijven.
Rellen op het strand! Het lijkt du jamais vu, maar niet als ik u meeneem naar het jaar 1964. Marc Zuckerberg is nog niet geboren en Facebook is een onbestaand woord. We bevinden ons op ’t strand van Brighton. Wel, ik kan u verzekeren: dát zijn rellen! Dat is zo intens dat er een opera⇲ van gemaakt wordt en van die opera een film⇲. Meer: ook Brighton Rock⇲, oude roman van Graham Greene, wordt in een film⇲ naar 1964 geteletransporteerd, waar de confrontatie tussen mods en rockers volop gaande is. En ge zult zien: ook daar is ’t de schuld van de anderen. Ja maar, werpt ge tegen, dat is Engeland, daar rijden ze links. Wel, laat ons dan, varend met de maalboot, naar Oostende weerkeren. Zijn we daar dan niet getuige van indrukwekkende Langestraatgevechten tussen Franse matrozen en Vlaamse boeren, of Belgische para’s versus Britse toeristen, of Vlaamse vissers tegen Belgische matrozen… Daar is geen opera van gemaakt, wel een gedicht. Ik plaats het hieronder, zodat ge kunt meedoen.
P.S.: Tania wijst me erop dat ik geen melding gemaakt heb van de confrontaties tussen linkse punks en rechtse skinheads, jaren 80, Oostende.
‘De plechtigheid’
op youtube
Geen opmerkingen:
Een reactie posten