De schreeuw van de trappenscène in Pantserkruiser Potemkin, De Schreeuw van Edvard Munch, Liza Minelli in de schreeuwscène in Cabaret, De Schreeuw van Edvard Munch, een Screaming Pope van Francis Bacon en tussendoor twee keer De Laatste Vuurtorenwachter die op FB met Martin Heidegger geconfronteerd wordt. |
‘Al wie geen haar heeft, is een puit’ is een quote van wijlen nonkel Miel, een West-Vlaming en hij zei dus niet puit maar puut. Dat laatste is, zult u verder zien, belangrijk. Hoelang ken ik deze quote al? Meer dan vijftig jaar. Hoeveel keer heb ik hem intussen zelf aangewend? Meer dan duizend keer. Maar nu ik hem confronteer met Heidegger en diens Zein und Zeit, me er bijgevolg pijnlijk bewust van wordt dat zo’n quote bewustzijn is en via Heidegger verneem dat bewustzijn altijd bewustzijn van iets is, besef ik dat nonkel Miel het niet over een ‘puut’ had, West-Vlaams voor puit. Neen, hij had het over ‘une pute’, een sletje, een hoer, een vrouw die d’r schaamhaar — zelf prefereer ik lusthaar — afscheert, ’t zij om esthetische, ’t zij om praktische redenen, bijvoorbeeld om geen platjes te kweken. Dank zij Heideggers destructie van de klassieke begrippen besef ik nu dat nonkel Miel iets onvriendelijks zei over al wie van de norm afwijkt. Iets wat helemaal in lijn ligt met restanten van het scholastieke denken, waarmede we te midden de vorige eeuw opgevoed werden. Wie daar meer over wil weten, moet Heidegger niet lezen, wel via liefkemores@telenet.be het gratis e-boek Gauw! aanvragen, waarin ik u naar die tijd meeneem.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten