zondag 10 april 2022

Frans Slimbroeck: ‘Gruute stelen ’t miest’

Links pasfoto van Frans Slimbroeck (1948), uit m’n familiearchief. Rechts: Slimbroeck in folkloristische outfit, klaar om het ambacht te demonstreren. De vrouw is, veronderstel ik, Georgette Dhooge. (De foto komt van het boekje: De borstelmaker vertelt↗︎, in te kijken in De Krook, Gent.)



In de zoektocht naar mijn Gentse roots↗︎ ging ik ook op zoek naar de familieband met Frans Slimbroeck, borstelmaker uit Gentbrugge. Daar zijn ze hem niet vergeten. Zijn grafsteen maakt er deel uit van een wandeling↗︎. Dank zij die wandelaars weet ik nu dat Frans in 1922 geboren is en in 1988 sterft. Zijn weduwe, Georgette Dhooge, sterft in 2005.
Erwin Bovyn van ‘Ge zijt van Gent als ge…’ weet dat een deel van zijn borstels aan Het Huis van Aleyn geschonken werd. In Gentbrugge weten ze nog meer. Etienne Fornier zegt in de FB-groep 'Dat es mijn Gent’: 
Ik heb Frans goed gekend, hij was een volksfiguur, woonde in de Burvenichstraat. Hij was een vaste klant bij onze buren in café Sportplein, bij Lydie. Zijn stiefzoon Tony Rogiers zat met mij op school in Gentbrugge. Frans had een ezel die Pegou heette, die stond in de wei naast ‘t Scholierenhof.
Veel reacties kwamen er van de FB-groep ‘Ge zijt van Gentbrugge als…’. Zijn woonplaats wordt concreet. Freddy De Wulf: ‘niet ver van de inrit van de Carrefour’; Erwin Georges Ceriez: ‘Toen nummer 129.’ Marcel Gélaude zag Frans bijna dagelijks: 
Hij woonde 100 meter van ons af en was op iedere kermis met vrouw, ezel, borstels en materialen. Ik weet niet of hij familie was van Sidonie van Laerebeke, echte naam van Hélène Maréchal. Die artiestennaam kreeg ze van Henri Van Daele die haar liet optreden in de Minard. Haar vader was… borstelmaker.
De familieband Frans Slimbroeck-Hélène Maréchal↗︎ is iets waar Frans zelf naar verwijst in een Nederlandse krant die ik hier↗︎ afdruk. Of ’t waar is? Misschien waren al die borstelmakers wel op op een of andere manier verwant, wie zal ’t zeggen, ’t is voer voor stamboomonderzoekers.
De mooiste reactie komt evenwel van Odette Daeninck: 
Terwijl Frans Slimbroeck met zijn borstelstelen ventte, zei hij dubbelzinnig: "Gruute stelen, klaane stelen, moar gruute stelen ’t miest." 
Indrukwekkende maatschappij-analyse van een eenvoudige producent van borstelstelen. ‘k Zou ’t zelf niet beter kunnen zeggen, misschien maak ik er wel een driezinnenverhaal van, zoals dit↗︎.
Flor Vandekerckhove↗︎

P.S. Erwin Georges Ceriez gaf me meer info over Frans Maurice SLIMBROECK: geboren te Sint-Amandsberg op 04-07-1922. ouders: Gustavus Leo; borstelmaker en De Broeder Stephania Joanna; wonende te Gentbrugge (1942) te Frederik Burvenichstraat 129; Huwde op 29-05-1943 met Céline Jeanne Henriette NACKAERTS; kleermaakster geboren te Leuven op 31-03-1923. Echtscheiding op 10-04-1948. (FYI).

Geen opmerkingen: