In de taal van de woepgaai

In 2022 schrijf ik 200 verhalen, nauwelijks drie zinnen lang: opening, midden, slot, telkens één zin. Sommigen noemen zo’n extreem kort verhaal een ristretto, naar analogie met het koffietje dat je in één slok uitdrinkt. 

Nog 150 te gaan, dit is nummer 50. 

Helemaal onderaan deze post staat een YouTubefilmpje, je mag dat niet overslaan. De creatie van zo’n driezinnenverhaal volgt immers een merkwaardig stramien. Eerst is er een inspirerende zin, daaruit ontwikkelt zich het verhaal. Daarna zoek ik een passend beeld voor het filmpje dat ik van elk verhaal maak. Dat beeld wordt vervolgens méér dan alleen maar illustratie: het verhaal plooit er zich naar, het wordt herschreven! Het beeld ziet zich opgewaardeerd: van illustratie tot inspiratie! Daardoor komt het ook dat onderstaand filmje een ereplaats verdient. Trouwens… Daar valt ook te horen dat ik vorderingen maak in het spelen op de strumstick; dus daarom alleen al. (fv)

50 — Woep — De woepgaai die als enige de vloed overleefd had, vertelde in zijn eigen woorden wat er gebeurd was. Woep woep woep woep woep woep woep woep woep woep woep woep! Zelf schreef ik nauwgezet zijn woorden op. (Flor Vandekerckhove)

Woep Op YouToep

www.youtube.com/watch?v=4ft9vjhx4m4

[26]