In 1988 neem ik een belangrijke beslissing. Ik nader de veertig en besef dat ik niet langer mag wachten. Ik sla alle deuren achter me dicht en besluit me te concentreren op het enige talent — talentje — waarover ik beschik: schrijven. De kans die zich voordoet heet Het Visserijblad↗︎, tijdschrift dat al sinds 1933 bestaat en dat ik in 1988 in handen neem. Daarin verschijnt meteen ook De Laatste Vuurtorenwachter. In 2023 is dat 35 jaar geleden.
Ik laat dat niet zomaar passeren. Uitgeverij De Lachende Visch werkt aan een speciale editie van Gauw!, boek uit 2014, gebaseerd op mijn kinderjaren. De nieuwe editie wordt er een waarin letterlijk muziek zit. Ge zult wel zien, vanaf 1 januari 2023 ligt het in de rekken van De Weggeefwinkel. Ge moet niet buiten in de kou staan wachten, ik verwittig u bijtijds wanneer de deuren openen. En zoals steeds met mijn e-boeken: ’t is aan de markteconomie onttrokken literatuur, 't is een gift aan wie het weet te smaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten