 |
Geïnspireerd door Dylans song Blind Willie Mctell maakt striptekenaar Benjamin Flao↗︎ een aantal tekeningen. Ze staan in het boek Bob Dylan Revisited. 13 songteksten in beeld gebracht, door verschillende striptekenaars. Ik kies er twee van Flao.
Blind Willie McTell↗︎ (†1959) is een van de belangrijkste vormgevers van de blues. In een song naar die Willie genoemd, brengt Bob Dylan hem in 1982 een eresaluut. Twintig jaar eerder deed hij ook al voor Woody Guthry. Tegenover die twee buigt Dylan nederig het hoofd. In Song to Woody↗︎ bekent hij in Guthry zijn meerdere:
Hey Woody Guthry, but I know that you knowAll the things that I’m saying an’ a many times more.
Dat doet hij twintig jaar later ook ten aanzien van McTell in de song Blind Willie McTell↗︎. I know that you know wordt nu: ik weet dat niemand de blues beter zingt dan jij:
And I know no one can sing the bluesLike Blind Willie MacTell
De song wordt in 1982 opgenomen, maar het duurt tot 1991 vooraleer hij, in een van de Bootleg Series, op plaat komt. Volgens Dylan was de opname niet goed, anderen vinden het een van zijn beste songs. (°)
’t Is toeval dat de song veertig jaar na opname in De Laatste Vuurtorenwachter terechtkomt. ’t Komt doordat ik grasduinend in de bib op een verzameling graphic novels stoot waarin striptekenaars met Dylans werk aan de haal gaan. (°°) Daarin word ik gecharmeerd door de tekeningen van Benjamin Flao↗︎ die zijn oog op Blind WillieMcTell laat vallen. Bovendien biedt het mij de gelegenheid om nog eens het boek van Christopher Ricks uit de kast te halen, naar verluidt het beste ooit over Dylans poëtische songwriting geschreven. (°°°) Ricks spendeert twaalf bladzijden aan de song. Ook nu weer erg interessant, wanneer hij erop wijst dat Dylan Blind Willie McTell en de historische Willem Tell in de openingswoorden samenbrengt: Seen the arrow on the doorpost. Die pijl staat daar niet toevallig.
De mooiste tekening in Bob Dylan Revisited, vind ik, is deze van Flao waar hij de slotstrofe van Blind WillieMcTell verbeeldt. Ricks zegt van die slotstrofe dat hij haast niets zegt en tegelijk zoveel. Van die tekening maakte ik een driezinnenverhaal↗︎.
’t Is toeval dat de song veertig jaar na opname in De Laatste Vuurtorenwachter terechtkomt. ’t Komt doordat ik grasduinend in de bib op een verzameling graphic novels stoot waarin striptekenaars met Dylans werk aan de haal gaan. (°°) Daarin word ik gecharmeerd door de tekeningen van Benjamin Flao↗︎ die zijn oog op Blind WillieMcTell laat vallen. Bovendien biedt het mij de gelegenheid om nog eens het boek van Christopher Ricks uit de kast te halen, naar verluidt het beste ooit over Dylans poëtische songwriting geschreven. (°°°) Ricks spendeert twaalf bladzijden aan de song. Ook nu weer erg interessant, wanneer hij erop wijst dat Dylan Blind Willie McTell en de historische Willem Tell in de openingswoorden samenbrengt: Seen the arrow on the doorpost. Die pijl staat daar niet toevallig.
De mooiste tekening in Bob Dylan Revisited, vind ik, is deze van Flao waar hij de slotstrofe van Blind WillieMcTell verbeeldt. Ricks zegt van die slotstrofe dat hij haast niets zegt en tegelijk zoveel. Van die tekening maakte ik een driezinnenverhaal↗︎.
I’m gazing out the windowOf the Saint James HotelAnd I know no one can sing the bluesLike Blind Willie McTell
(°) Philippe Margotin/Jean-Michel Guesdon. Bob Dylan compleet. Het verhaal van 492 songs. 2016. W Books.
(°°) Bob Dylan Revisited. 13 songteksten in beeld gebracht. 2009. Uitgeverij Silvester. Vertaling Erik Bindervoet & Robbert-Jan Henkens.
(°°°) Christopher Ricks. Dylan’s Visions of Sin. 2011. Canongate Books.
 |
In de beste traditie van De Weggeefwinkel is ook dit e-essay gratis. U hoeft er alleen om te vragen. Mocht u interesse hebben, mail naar liefkemores@telenet.be↗︎. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten