Als ik, à la Raymond van het Groenewoud, denk aan mijn schoolgaande jeugd, denk ik graag aan solitaire fietstochten naar De vier winden. Zo heet het huis dat Constant Permeke↗︎ in Jabbeke laat bouwen en dat na diens dood museum wordt. Jabbeke ligt niet zo ver van Bredene, maar ook niet vlakbij. Doorgaan doe ik via Gistel, in ’t terugkeren passeer ik Oudenburg.
In mijn herinnering fiets ik daar jaarlijks naartoe, in m’n eentje, een herhaalde artistieke bedevaart. Maar ik moet een beetje oppassen met zo’n herinneringen. De ervaring leert dat mijn geheugen naast een zeef ook een vat vol wishful thinking is. Fiets ik daar echt jáárlijks heen? Of rekt mijn herinnering het aantal bezoekjes leugenachtig uit tot een lange reeks? Feit is dat Permeke me in die tijd inspireert. En dat niet alle herinneringen vals zijn, bewijst het schilderijtje dat nu in de keuken van m’n dochter hangt: gouache op papier, boerin met nageslacht, op de achtergrond een veld met hooimijten. Rechtsboven getekend: Flor 68. Duidelijk schatplichtig aan Constant Permeke, ongetwijfeld geschilderd vlak nadat ik van De vier winden thuiskom.
De e-boeken van Flor Vandekerckhove zijn gratis. Mail erom: liefkemores@telenet.be↗︎. (Vermeld de titel.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten