GEPRUTTEL is een gedicht in rijmloze kwatrijnen. Het is een ode aan de ouderdom: talkin 'bout my generation, maar dan meer dan een halve eeuw later. De tekeningen werden me geleverd door de site craiyon.com↗︎, waarin ik eerst de vraag What do you want to see beantwoordde met: Two elder men drinking coffee in a bar, style Vincent van Gogh. Twee minuten later presenteerde de beeldgenerator me deze beelden. (Flor Vandekerckhove↗︎)
Gepruttel
Aan Daniël Crabeels, generatiegenoot
Er is veel gebeurd zeiden wij en we hebben veel gezien en daar
Voegden we aan toe dat er ook veel niet gebeurd was en dat er veel
Was wat we niet gezien hadden of toch niet bijtijds en toen zwegen we
Om naar ‘t pruttelende gepruttel van de oude koffiepot te luisteren
Het koffietje was lekker en we meenden het toen we zeiden dat een
Mens oud geboren zou moeten worden en wel op een leeftijd als deze
Die we inmiddels bereikt hadden en we moesten glimlachen toen we
Daar na enig peinzen aan toevoegden dat het ook iets jonger mocht zijn
Na een tweede koffie hadden we er beiden schoon genoeg van en we
Stonden op om de ons resterende levensweg voort te zetten en terwijl
We elkaar ter ondersteuning elkaars narrenstok toestopten hieven we
Het afscheidslied aan dat geen beiden nog ontroeren kon maar dat we
Telkens aanhieven als ’t weer eens tijd werd om verder te gaan met
Veel te doen of niet te doen en veel te zien zij het zelden bijtijds en
Dat alleen gestopt kon worden door elkaar weer eens op te zoeken
Om samen naar ’t pruttelende gepruttel van de koffiepot te luisteren
GEPRUTTEL
op YouTube
www.youtube.com/watch?v=xFoHgBAF6zY
De e-boeken van Flor Vandekerckhove zijn gratis, ze zijn een geschenk. Mail erom: liefkemores@telenet.be↗︎. (Vermeld de titel.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten