Het huis in de Sint-Lievenspoortstraat

Ik schrijf een aantal vignetten over huizen waarin ik ooit gewoond heb. Zo nu en dan publiceer ik er eentje. 

Vandaag: 1972, Sint-Lievenspoortstraat Gent.

GOOGLE STREETVIEW leidt me er vandaag foutloos naartoe. Omdat het daar minder kost — ik ben in legerdienst, kazerne de Hollain⇲ — verhuizen we in 1972 van de Wijngaardstraat⇲ naar de Sint-Lievenspoortstraat. 

Mijn echtgenote werkt in Gent, waar we al goed geïntegreerd zijn. In dat huisje komt een clubje samen: Frankenberghe⇲; Bolleke; Mia (†); een drukker die alleen nog drinkt; nog een drukker, hij doet de twee, drinken én drukken; een kunstenaar die ’t aan ’t maken is en een andere die ’t niet maken kan; de mooi geklede vrouw van een man die we nooit te zien krijgen; een mooi geklede man die van thuis uit geld krijgt om zich vooral nergens mee te moeien; de kasteelvrouw is er met haar echtgenoot die langs autosnelwegen ’t gras afrijdt. Soms komt Paula, lelijk als de nacht⇲, maar daarom niet minder heet. Er zijn er nog: Zotten Eric, Rosten Herman⇲ … Een mens vraagt zich af waar dat huisje hen allemaal weet te plaatsen. Als iedereen goed ingedronken is, trekken we de stad in. We passeren ’t geboortehuis van Karel van de Woestijne⇲, dichter aan wie ik het prozagedicht Twee garnaalkroketten⇲ opdraag. We zijn niet de enigen die in dat huisje leven: achteraan het koertje, in het tuinhuis, leeft ook Meneer Konijn⇲.

Flor Vandekerckhove⇲

[Ik ben een geboren en getogen West-Vlaming, ik woon er ook. Wel heb ik sterke Gentse banden. M'n familie langs moederskant is Gents, mijn kinderen en kleinkinderen zijn Gentenaars en zelf heb ik ook lange tijd in Gent gewoond. Ik publiceer een aantal posts over Gent, vignetten, verhalen, gedichten… telkens geïnspireerd door huizen en straten waar ik gewoond heb. Starten deed ik met eentje over de Keizer Karelstraat⇲, daarna volgde een handpalmverhaal over de St.-Pietersaalststraat⇲. Over het huis in de Wijngaardstraat schreef ik al een kortverhaal: Bij ons in Gent, 1971⇲; een driezinnenverhaal: ‘De buurt is me onmetelijk dankbaar…’⇲ en een gedicht in kwatrijnen: Herinneringen aan de Wijngaardstraat⇲.