Buurvrouw uit Gent maakt zich bij nachte bekend

Het huis in de Sint-Pietersaalststraat Gent. Links: voorgevel. Rechts: ’t koertje achteraan.

In de Sint-Pietersaalststraat woon ik naast een alleenstaande vrouw. We spreken elkaar niet, we zien elkaar nooit. Op een hete zomernacht zit ik, ter afkoeling, in een tuinstoel, achteraan op ’t koertje, rug tegen het tuinhuis. ’t Is pikkedonker. Sigaretje rokend kijk ik uit op de achtergevels van onze huizen. Dan gebeurt waarlijk wat volgt. Ze opent d’r slaapkamerraam en declameert, in ’t Frans, op luide toon, een redevoering, alsof ze vanuit de hoogte de massa toespreekt. Haar woordenvloed verscheurt de nachtelijke stilte. Verschrikt kijk ik onbeweeglijk toe, alleen ’t topje van m’n brandende sigaret kan verraden dat ik een ongenode getuige van dit nachtelijke gebeuren ben. Plotsklaps trekt ze zich terug. 

Vanaf die dag verandert onze nabuurschap. Telkens ik, na ’t middagmaal, even op ‘t koertje ga zitten, gooit de buurvrouw een Marlboro over de muur. Dan zitten we daar samen te roken, de buurvrouw en ik, elk langs onze kant van de muur, zwijgende deelgenoten van een geheim.

Flor Vandekerckhove↗︎

[Ik ben een geboren en getogen West-Vlaming, ik woon er ook. Wel heb ik sterke Gentse banden. M'n familie langs moederskant is Gents, mijn kinderen en kleinkinderen zijn Gentenaars en zelf heb ik ook lange tijd in Gent gewoond. Ik publiceer een aantal posts over Gent, vignetten, verhalen, gedichten… telkens geïnspireerd door huizen en straten waar ik gewoond heb. Starten deed ik met eentje over de Keizer Karelstraat⇲, vandaag gaat het over een huis in de St.-Pietersaalststraat.]