’T IS WAAR, er gaat niets boven vrijen, maar waden in de branding staat, vind ik, wel op een eervolle tweede plaats. Maak ik de nabijheid van die twee niet aanschouwelijk in De ontmoeting met de einder? het enige liefdesgedicht dat ik ooit schreef (°) ’t Is wellicht door die nabijheid dat ik telkens naar ’t kantelen van de winter in de lente uitkijk, de dag waarop Jan De Wilde zijn fallus impudicus⇲ laat opbloeien, het moment dat ik weer door de branding waad. Ah, ’t is allemaal eros, madam, levensdrift.
Gisteren, 6 maart, overkwam me onverwachts ook dit. Op een bank droogde ik mijn voeten en veegde 't zand eraf. Een man komt in mijn zonlicht staan, als ware ik Diogenes van Sinope⇲ en hij Alexander de Grote. Ongevraagd zegt hij dat hij vermoedt dat de kracht van de Vikings er juist in lag dat ze de laatste meters naar onze kusten wadend aflegden. De bacteriën die daarbij opspatten, versterkten hun immuniteit⇲, zei hij, waardoor de autochtonen kansloos waren. Onzin natuurlijk en ik concentreerde me weer op mijn voeten.
Thuis, op de radio, ging het over Poetin, Zelensky, Ursula von der Leyen, Macron en Trump. Allemaal oorlogshitsers. Hopelijk komen ze niet in mijn branding waden, dan nog liever die Vikings.
1 opmerking:
Idd.idem dito ,Onze branding met shoon blijven ...🤔😒😔
Een reactie posten