De digitale wereld heb ik pas op late leeftijd ontdekt. De roman Het huis verhaalt mijn fascinatie ervoor. Deze allegorie voert ons in 12 bladzijden naar een oord — met name Het huis — dat me evenzeer fascineert als het me vreemd is, zo vreemd zelfs dat het me schrik aanjaagt: ‘(…) ik panikeer en ontvlucht de impasse, de berg af, naar het dorp.’ Vanuit de veiligheid van het vertrouwde dorp probeer ik dat onbekende oord in begrippen te vatten die ik uit de analoge wereld ken: ‘Heb ik met malafide sjacheraars te maken, met lieden die gestolen waar verkopen? Verbouwen ze hier auto’s?’ Uiteraard slaag ik daar op die manier niet in. Erg is dat niet, het is immers, zoals Alessandro Baricco het over de opmars van het digitale zegt: ‘Niemand weet hoe het zal aflopen.’ Ik mag de digitale wereld dan wel niet goed begrijpen, hij legt me toch geen windeieren, mijn schrijfpraktijk krijgt er vaart door: ‘Je zult het je niet beklagen,’ zegt ze.
En ’t belangrijkste van al: er is weer een nieuw verhaal geschreven, een allegorie deze keer. Vreemde wereld of niet, ’t gaat om het verhaal: ‘Hou toch op,’ antwoordt mijn vrouw, ‘maak nu maar gauw dat verhaal af, zodat w’r van af zijn.’
Flor Vandekerckhove
De derde editie van Het huis is een uitgave van De Lachende Visch — het e-boek (EPUB of pdf naar keuze) ligt NU in de etalage van De Weggeefwinkel — het e-boek Het huis is gratis en wordt u per kerende toegestuurd. — Mail erom: liefkemores@telenet.be —
 |
| Advertentie Reclame Is Onze Enige Kwaliteit |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten