ANNABEL LEE is een Amerikaans gedicht van Edgar Allan Poe (1809-1849), meester van de griezel. Het baadt in archaïsch woordgebruik, wat het vertalen zowel gemakkelijk als moeilijk maakt. Gemakkelijk, omdat je ook het Nederlands archaïscher kunt houden, wat extra vertaalmogelijkheden biedt; moeilijker omdat zo’n oud gedicht op rijm staat, iets wat je, vind ik, in de vertaling moet proberen behouden. Er bestaat hoe dan ook geen betere manier om het metier te leren en je haalt en passant nog een brok cultuur in huis ook. Je komt hier bijvoorbeeld te weten dat Joan Baez het gedicht zingt. En omdat de internetafstand tussen Baez en Bob Dylan klein is, kom je ook te weten dat Bob Dylan het reciteert, wat weer een zee aan nieuwe mogelijkheden openbaart, zoals bijvoorbeeld een duet waarbij de grote Bob Dylan en ik het samen doen. Hoezo, het samen doen? Wel, kijk eens naar het youtubefilmpje dat onderaan dit kader staat. (Flor Vandekerckhove⇲)
Who the fuck is Alice Annabel Verlee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten