Copywriter gehuld in aftershave

Wanneer ik van een verhaal een provovers maak, moet ik veelal een en ander aanpassen. De tekst moet al eens een nieuwe titel krijgen, want de titel van een provovers is nooit een eigennaam. Ik moet al de kapitalen uit de tekst weghalen, eveneens een eis die het genre me oplegt. Misschien moet ik ook kleine veranderingen in de tekst aanbrengen om een vlotte lezing te bewerkstelligen. (Flor Vandekerckhove)

De twee bovenstaande verhalen zijn volgens de regels van de kunst een provovers geworden. Maar nu dient zich een andere vraag aan. Zijn ze ook geslaagde proeven van surrealisme-light? [Weg van het realisme, maar verre van de pathetiek van het historische surrealisme.] Iets wat uit de inhoud moet blijken. In ‘aftershave’ volgen we in eerste instantie een Amerikaanse fat die zich optuigt om de wereld te veroveren, en op ’t einde blijkt dat die mens een proleet is die de tram van Bredene naar Oostende neemt. Ontplooit zich aldus geen licht surrealistisch tafereel? Wel dan. Kijk er eens naar, ik heb er mooie beelden bij geplaatst en ook een mooi muziekje: klik hier!

Het tweede provovers, copywriter, is naar de letter géén surrealisme-light, dat is een verhaal van puur uit het leven gegrepen realisme. Om er toch een ietwat surrealistisch tintje aan te geven, voeg ik Chinese ondertitels toe aan het filmpje dat ik van ‘copywriter’ gemaakt heb, niet het traditioneel Chinees natuurlijk, maar een vereenvoudigde soort, mij geleverd door een vertaalhuis van bedenkelijk allooi, Google Translation. Ge moet het zien om het te geloven: klik hier.