Je weet wat ze zeggen: je eerste non vergeet je nooit, en da’s bij mij niet anders. Alleen is het zo dat mijn eerste non verschillende gedaantes aanneemt, allee, in mijn geheugen hé. Telkens heeft ze iets met een breiplankje te maken, het genagelde plankje waarmee wij, kleuters, een sjaal moesten breien. In mijn herinnering laat de non me kiezen tussen breien of tekenen, en als blijkt dat ik voor tekenen kies, verplicht ze mij toch te breien. Ik ga niet zeggen dat ik er een trauma aan overgehoud, maar ik ben het evenmin vergeten. Wat daarna volgt is pure verbeelding. Hoe heb ik haar geantwoord? Van twee mogelijke antwoorden heb ik een provovers gemaakt. In het eerste provovers blijkt de non tot compromis bereidt. het filmpje van dat compromis heb ik al eens gepubliceerd, het staat hier. Ook van het andere provovers, waarbij de non in een veel strijdvaardiger versie verschijnt, bestaat nu een filmpje en dat plaats ik onderaan de twee provoverzen. (Flor Vandekerckhove)
Een strijdlustige non op youtube
Geen opmerkingen:
Een reactie posten