Februari is ten huize van De Laatste Vuurtorenwachter uitgeroepen tot de Maand van het provovers, een literaire vorm die ikzelf uitvind, en waarmee ik doelbewust een genre creëer dat zich tussen proza en poëzie ophoudt. Dit zijn de voorwaarden waaraan een provovers moet voldoen:
(1) inhoudelijk is het een klassiek verhaal: protagonist, conflict, uitkomst;
(2) dat verhaal is een drabble, het telt exact honderd woorden, titel niet inbegrepen;
(3) de titel bestaat uit één woord, nooit een eigennaam;
(4) leestekens ontbreken, alsook kapitalen (behalve als het een eigennaam betreft);
(4) leestekens ontbreken, alsook kapitalen (behalve als het een eigennaam betreft);
(5) het kenmerkt zich door lijnafbrekingen, dermate georganiseerd dat ze het lezen faciliteren. Visueel maken die lijnafbrekingen er een vrij vers van dat de lezer kan savoureren als ware ’t eenvoudige poëzie. (Flor Vandekerckhove)
Beide zijn oudere verhalen. Ze worden als drabble opgenomen in het e-boek 99 extreem korte verhalen (2019). Van beide bestaat ook een youtubefilmpje. ‘eten’ kun je hier bekijken, het heeft als aangename bijkomstigheid dat er Franse ondertitels aan toegevoegd werden van het soort waarvan men zegt dat er haar op staat. Ook 'experiment' kreeg een filmpje. Daarin wordt het verhaal verteld in een monoloog door een oude stripfiguur uit een Amerikaanse krant, waarmee ik de surrealisme-light kant van het verhaal extra benadruk: klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten