DE AMERIKAANSE dichter Russell Edson is een man naar mijn hart. Ik ben een mini-essay over hem aan ’t schrijven (morgen op dit scherm) waarin ik mijn enthousiasme verklaar. Ook omwille van zijn levensstijl is hij een man naar mijn hart: 'Ja, eigenlijk ben ik ietwat een kluizenaar. Omdat ik een beetje een kluizenaar ben, heb ik mezelf nooit als marginaal of mainstream beschouwd, ik ben gewoon blij dat ik schrijf. De literaire gemeenschap is in belangrijke mate een sociale club. In plaats van te socialiseren kweek ik liever paddenstoelen in de grot van mijn gedachten en communiceer met vleermuizen die in mijn gepersonaliseerde klokkentoren wonen. Helaas is poëzie nu een sociale club. Je moet niet alleen schrijven, je moet ook een sociaal wezen zijn. Het sociale deel is waarschijnlijk het belangrijkste. Wie een prettig persoon is, hoeft zelfs niet echt goed te schrijven om een schrijfcarrière te hebben.’ Het hadden mijn woorden kunnen zijn.
Morgen meer.
(Flor Vandekerckhove⇲)
Morgen meer.
(Flor Vandekerckhove⇲)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten