In 2022 schrijf ik 200 verhalen, nauwelijks drie zinnen lang: opening, midden, slot, telkens één zin. Sommigen noemen zo’n extreem kort verhaal een ristretto, naar analogie met het koffietje dat je in één slok uitdrinkt.
Nog 169 te gaan, dit is nummer 31.
Zoals dat altijd het geval is, verschijnt ook Levendoel eerst in De Laatste, daarna komt het wellicht in een e-boekje terecht. Dat wordt dan uitgegeven door De Lachende Visch en gedistribueerd via De Weggeefwinkel, de promotie gebeurt door het beruchte non-bureau Reclame Is Onze Enige Kwaliteit (RIOEK).
Helemaal onderaan deze post staat een YouTubefilmpje, je mag dat niet overslaan. De creatie van zo’n driezinnenverhaal volgt immers een merkwaardig stramien. Eerst is er een inspirerende zin, daaruit ontwikkelt zich het verhaal. Daarna zoek ik een passend beeld, bestemd voor het filmpje dat ik van elk verhaal maak. Dat beeld wordt vervolgens méér dan alleen maar illustratie: het verhaal plooit er zich uiteindelijk naar, het wordt herschreven! Het beeld ziet zich opgewaardeerd: van illustratie tot inspiratie! Daardoor komt het ook dat onderstaand YouTubefilmje een ereplaats verdient. (fv)
Nog 169 te gaan, dit is nummer 31.
Zoals dat altijd het geval is, verschijnt ook Levendoel eerst in De Laatste, daarna komt het wellicht in een e-boekje terecht. Dat wordt dan uitgegeven door De Lachende Visch en gedistribueerd via De Weggeefwinkel, de promotie gebeurt door het beruchte non-bureau Reclame Is Onze Enige Kwaliteit (RIOEK).
Helemaal onderaan deze post staat een YouTubefilmpje, je mag dat niet overslaan. De creatie van zo’n driezinnenverhaal volgt immers een merkwaardig stramien. Eerst is er een inspirerende zin, daaruit ontwikkelt zich het verhaal. Daarna zoek ik een passend beeld, bestemd voor het filmpje dat ik van elk verhaal maak. Dat beeld wordt vervolgens méér dan alleen maar illustratie: het verhaal plooit er zich uiteindelijk naar, het wordt herschreven! Het beeld ziet zich opgewaardeerd: van illustratie tot inspiratie! Daardoor komt het ook dat onderstaand YouTubefilmje een ereplaats verdient. (fv)
169 — Levensdoel — Nadat ik hem vijftien jaar lang vruchteloos opgespoord had, kreeg ik hem eindelijk in het vizier. Had ik de trekker overgehaald, hij zou er geweest zijn. Omdat de zoektocht intussen mijn levensdoel geworden was, liet ik hem weer lopen. (Flor Vandekerckhove)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten