zaterdag 12 september 2020

Niets is vanzelfsprekend (*)

Als men je naar 
je eerste keer 
vraagt
dan vraagt men je veelal 
naar de eerste keer 
dat je 
‘het’ 
gedaan hebt.
Maar 
er is 
een eerste keer 
voor alles
en 
niets 
is vanzelfsprekend.
[Onderaan staat de film
van het gedicht:
passende muziek &
surrealistische beelden.]


Mijn eerste keer

Je vraagt me wanneer het mijn eerste keer was en 
Ik herinner het me niet of toch niet meteen maar nu
Ik er zo’n beetje over nadenk valt het me te binnen
Dat het in ’t midden van de Bondfilm Goldfinger was

Of aan ’t begin ervan en ik voor ’t eerst met haar naar de
Cinema trok en ’t was ook de eerste keer dat ik haar
Rok kon optillen en dat mijn goldfinger een weg naar
Haar Web Of Sin zocht waarover Sherley Bassy zong

En tegelijk met de Kiss of Death from Mister Goldfinger 
Voelde ik voor ’t eerst de natte hete gloed in mijn broek
Of neen misschien was het toen ik haar met me had
Meegelokt om op mijn kamer naar postzegels te kijken 

Wat ik me goed herinner is de eerste keer dat ik correct
Woorden kon uitspreken waarin de letter R voorkwam
En van onder de keukentafel luid riep dat hoRden Ro
De Russen oveR de KoReaanse gRens gaan tRekken 

Toen moest de oorlog in Korea nog beginnen en ik weet
Nog dat mijn moeder bij het horen van mijn R-woorden
De straat opliep luid roepend Marcel Marcel kom luisteren
Je zoon is geen beenhouwer in wording maar een dichter

Ik herinner me de eerste keer dat ik naar school ging en 
Dat het buurjongetje moest wenen maar ik niet want ik was
Flink en vooral bijzonder blij dat ik eens van huis weg was
En ik herinner me ook de eerste keer dat ik een peer at

En een kiwi maar dat was later want ik herinner me dat het
Was nadat ik in de klas van meester Rotsaert voor ’t eerst 
Luidop een woord gelezen had en dat was kort nadat ik zon
Der me pijn te doen met mijn fietsje in de gracht gereden was

Ik herinner me de eerste keer dat ik geneukt heb en ik weet
Zelfs dat het op 13 november 1967 was toen haar ouders
Ergens heen moesten en we ’t huis voor ons alleen hadden 
Waarna ik even vreesde dat ik met haar zou moeten trouwen

Ik weet me te herinneren wanneer ik voor het eerst een 
Cheque ontving en ook wanneer ik voor het eerst een tele
Visie zag en ik herinner me als de dag van gisteren het
Moment dat ik voor ’t eerst een autoaccident veroorzaakte

Ik herinner me de dag waarop ik het bestaan van de sint
In vraag gesteld heb en daar bestaat zelfs een foto van 
Waarop je me vertwijfeld in de lens ziet kijken nadat ik een
Verscholen zijden lintje in ’s mans baard zien glanzen heb

Sindsdien weet ik dat ik niets geloven mag van al wat ze 
Mij voorhouden en dat ik alles in het licht van de rede moet 
Zien en dat alles wat een mens een eerste keer overkomt
Hem kneedt tot wat hij uiteindelijk worden zal en dat is

In mijn geval

Een oude man die in het geërfde huis van zijn moer woont
Waar hij samen met de tweedehandskat Polleke door het 
Raam naar een zwerm duiven kijkt die onwetend over wat 
Ons te wachten staat vol overgave het zwerk doorklieven

Flor Vandekerckhove

(*) De zin ‘Niets is vanzelfsprekend’ ontleen ik aan Lieve Depessemier. De woorden staan op de buitenmuur van de kerk in Zarlardinge. De steen maakt aldaar deel uit van de Bizar Kunstroute.

Mijn eerste keer op youtube.
Met passende muziek &
surrealistische beelden.

2 opmerkingen:

Philippe Clerick zei

Ik had moeite met de letter 'w' die ik soms wel, soms niet verving door 'p'. Ik herinner me een keer dat ik het woord 'wc' correct uitsprak en daarvoor complimentjes kreet. Maar of dat de eerste keer was, weet ik niet.

De laatste vuurtorenwachter zei

Philippe, en zo werden we beiden uiteindelijk toch nog goed ter tale. Groet, Flor.