woensdag 12 april 2023

Historische jongerenrellen in Oostendse Langestraat: op zoek naar de feiten

[Met dank aan Frank Vermang voor de knipsels.]


In 2019 publiceer ik De Plechtigheid, een lang episch gedicht. Hierdeclameer ik het met pianobegeleiding van Dimer Geedts. In dat gedicht laat ik me inspireren door jongerengevechten halverwege (?) de jaren zestig in Oostende, meer bepaald in de Langestraat. Het gedicht vertelt het fictieve verhaal van een jongen die in zo’n gevecht om het leven komt. Zoals gezegd: ‘t is fictie. Maar mijn herinnering aan soortgelijke gevechten is reëel. Als kind heb ik daarover horen spreken (althans, dat denk ik.) De Zeewacht had het erover (althans dat vermoed ik.) 
Intussen heb ik evenwel geleerd mijn herinneringen te wantrouwen, ’t gebeurt meer dan eens dat de feiten mijn geheugen tegenspreken. Daarom ga op ik hier zoek naar zekerheid. Daarbij is uw geheugen minstens ’t mijne waard. Hebben zo’n straatgevechten destijds daadwerkelijk plaatsgevonden? Herinnert u zich die voorvallen? Zijn daar (Franse) matrozen bij betrokken geweest? vissers? Britse toeristen? paracommando’s? Vallen er gekwetsten? Zijn er aanhoudingen? Komt de militaire politie tussenbeide? En vooral: zijn er krantenknipsels? Politieverslagen? Foto’s? Wil je me helpen dit stukje verspreiden, zodat het bij iemand terechtkomt die het weet? Weet je zelf meer, laat het me weten: liefkemores@telenet.be

Flor Vandekerckhove


P.S.: Intussen vallen de antwoorden in mijn mailbox. Freddy Lecomte helpt me meteen van mijn vrees af dat 't alleen maar in mijn fantasie gebeurd is: 'In de jaren 60 waren er meermaals vechtpartijen in de Langestraat, deelnemers waren er van soorten: Noord-Afrikanen (in de dancings hingen bordjes”interdit au Nord Africains”); matrozen van de zeemacht; para’s van Lombardsijde (3de bataljon para) die hebben zelfs een tijd verbod gekregen om naar Oostende te komen. Ik kan u spijtig genoeg geen verdere details geven, maar als je nog ergens een ouwe politieagent tegenkomt, zal die het wel weten. Sonja Bruyneel: 'Mijn ouders waren altijd bang toen ik als kind naar de cinema (Rialto en Corso) ging. Ze brachten me en kwamen me halen. Veel Engelsen maakten het bont.'  Dirk Vandekerkhove: 'Commodore Lurqain vond dat de matrozen het te bont maakten en greep in. Er kwam op maandag een flashbericht binnen dat de ritsen uit de jumpers moesten verwijderd worden. In dat weekend was een man neergestoken, gevonden achter een schutting. Onze vriendenkring verplaatste zich naar Brugge en Torhout om uit te gaan, Oostende werd te onveilig.' Patrick Coucke heeft het over supporters van Engelse ploegen die Europees speelden: ‘Op maandag kwamen ze al toe en dan zuipen en vechten.’ Karinne Maes: ‘Onze mannen stonden paraat om met de Engelsen te vechten. Bijna elke zaak had een bord hangen: Members only.’ Albert Lauwerier: ‘Ik heb er maar last van gehad in 1960, toen veel Franse marineschepen in Oostende lagen. Veel van die Fransen werden de rode toupet van hun kepie gestolen en zo komt het dat er een algemeen gevecht uitbrak in de Langestraat.’ Ronny Pieters heeft het over ‘elk week-end boel, enkele keren per avond zelfs.’ Peter Lagast: ’t was desondanks een mooie tijd. Patrick Hubrechsen: ‘Blijkbaar worden de vissers in deze vergeten, ik heb jaren in de Langestraat gewerkt, in de Blitz, Djin, King, Royal Inn... Idd de Engelsen waren top of the bill, elk weekend prijs, al konden de barmeisjes hen wel verleiden hun geld uit te geven en konden ze daarna ook de gemoederen bedaren. Maar de vissers moeten zeker vermeld worden. Na het zware zwoegen gaven ze de helft van hun verdiensten uit in de dancings. Met als gevolg dat ook zij er al eens deftig invlogen, inderdaad meestal tegen de Engelsen. ik herinner mij zelfs nog enkele namen. Volgens Laurens Maertens werd alles toentertijd opgelost met de vuist, nu is ’t meer met messen of vuurwapens. ’ Francis Thonon voegt eraan toe: ‘De flikken wachtten tot de vechtpartij voorbij was.' Dan heeft Glenn Rosseel toch andere ervaringen: ‘Als er miserie was met de Engelsen, en de politie kon het niet aan, kwamen de agenten ons om hulp vragen, en mochten we mee kloppen. Ook Jacques Deroo herinnert zich de vechtpartijen in de Langestraat. Nog in 1974 komt hij terug van een trip naar Londen en op die avond is er in de Langestraat een ernstige vechtpartij, behalve de politie waren de MP’s er actief.' Laurentius Vanacker herinnert zich Engelse toeristen die geen geld meer hadden om de terugreis te betalen. Om dit op te lossen, lokten ze vechtpartijen uit. Na een nacht politiecel werden ze op de boot gezet, gratis terug naar huis.  Peter Casteleyn herinnert het zich ietwat anders: 'Vechten met de Engelse droenkoards en wieder vlogen in de bak.' Daniel Eyland herinnert zich een gevecht waaraan hij zelf participeerde: 'Langestraat, anno 1971, wij, een 5-tal vrienden van den OPEX, gingen uit in de Langestraat. In de Djinn kwamen enkele Noord-Fransen op ons af. 't Duurde niet lang of er was een gevecht aan de gang, waarbij een vriend in zijn rug gebeten werd. Eindstand: Noord-Fransen: 0 - Opex: 1. JP Boentges: 'Het geweld werd ook wel ‘opgeblazen’, de legende is altijd straffer dan de realiteit hé. Ik heb me daar nooit onveilig gevoeld, al sprong ik ook nooit in de bres. Ik herinner me dat waar ik ook te lande kwam, mensen overdreven reageerden op de Langestraat. ’t Waren toestanden zoals die in alle uitgaanscentra ter wereld bestaan zeker... Als je de voorvallen zou delen door het aantal dancings en cafés, zou het resultaat nog meevallen. Er vallen meer slachtoffers in een doorsnee cowboyfilm. I am still alive!' Oké, geen cowboyfilm, maar John Seghers zegt toch ook veelzeggend: ‘Glashandelaar Francier is rijk geworden aan de ruiten van mijn café Bubbels.’ Dan is er ook nog dat gesprekje tussen Brigitte Borret, Christine Beniest en Jenny Lannoy: ’t Is niet voor niets dat men de Langestraat de ‘schandaalstraat’ noemde, zegt de ene. De andere beaamt, maar voegt eraan toe: toch gingen we er altijd weer heen. De derde zegt: Ah, de tijden zijn veranderd. Nu is de Langestraat eindelijk braaf geworden, maar, voegt ze er meteen aan toe: ook dood.


De plechtigheid op YouTube

met historische beelden!

https://www.youtube.com/watch?v=AraCJEiNXHo

[600]

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik heb 5 jaar in de lange straat gewerkt, als DJ in de King2 en King Club ( Madrid str) van 1968 tot 1973

Cyberwicca zei

Dat waren nog de echte hoogdagen van de Langesraat ,ik ging uit en werkte vanaf de jaren tachtig in de Langestraat bij Dubbe en de Popsy etc ..

Heavy times ,
maar toch blij dat ik het mocht meemaken vanaf 1977 en inderdaad elk weekend werd er gevochten met een bende Engelsen maar ja die kwamen ergens binnen en begonnen direkt al de boel op stelten te zetten natuurlijk dat elke Oostendenaar dan die eigenaar helpt en de boel wil beschermen ,dan werden ze buiten geklopt en ja de poltie wachtte geduldig en bedankte ons groepje ,we hadden een soort moto bende de flying devils nog met 50 cc eerst en dan met grote moto's en we waren toch met een man of twintig ook en stevige grote mannen en wij met drie meisjes waren altijd tamelijk veilig tussen die stoere vrienden van ons ....