De afgeronde zoektocht naar Patrick Van Molle

Patrick Van Molle in 1959-60. Links: Het filiaal van Delhaize Fres. & Cie. - Le Lion in de Kapelstraat te Bredene. De winkel werd tot 1976 uitgebaat door het echtpaar Denolf-Dewitte. Patrick Van Molle is een neef en woonde met zijn ouders op een verdieping boven de winkel. Het gebouw bestaat niet meer.

OP 15 JUNI 2012 plaats ik hier↗︎ een post waarin ik mijn zoektocht naar Patrick Van Molle (°1949) aankondig, jongen waarmee ik in Bredene heb schoolgelopen. Boven dat stuk staat de klasfoto (met vereende krachten traceren we haast alle namen.) De hoogbegaafde Patrick verdwijnt uit ons zicht en keert er nooit meer in terug. Zo zijn er wel meer, zegt u, en dat is waar, maar bij Van Molle hangt daar een sluier rond, een waas van — wel ja — geheimzinnigheid.

De eerste die me op weg helpt is Daniël Eyland. Hij kent Van Molle niet, maar ziet in oude kiezerslijsten dat Patrick in 1976-78 in Loppem woont. Hij is gehuwd. In Loppem woont ook, weet ik vaag, Johan — Johny — Brouwers, eveneens een klasgenoot. Op het internet vind ik diens telefoonnummer. Veel enthousiasme wekt mijn queeste bij hem niet op, hij voegt er ongevraagd aan toe dat hij zelf zelden thuis is. Ik begrijp de boodschap. 

Op 21 augustus 2012 krijg ik bericht van iemand die uitdrukkelijk vraagt haar naam niet bekend te maken. Oude vlam? 

‘Ook ik heb mij af en toe afgevraagd wat er van Patrick Van Molle is geworden. Ik heb hem in 1968 gekend als medestudent 1° kandidatuur romaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven. 1968 was ook het laatste jaar waarin zowel de Nederlandstalige als de Franstalige studenten romaanse filologie samen les kregen. Met de splitsing van de universiteit in KUL en UCL (Louvain-la-Neuve) heeft Patrick het zekere voor het onzekere gekozen en zijn studies verder gezet in Louvain-la-Neuve. Van dan af heb ik alle contact met hem verloren. Mijn verhaal helpt je wel niet verder in de zoektocht, maar het geeft aan dat er nog steeds mensen zijn die om hem geven. Hopelijk komt er toch nog iets positiefs uit de bus... wie weet.'

Enkele dagen later krijg ik weer een bericht, ook deze mens wenst onbekend te blijven. De tipgever beschikt over informatie uit het departement romaanse filologie van de universiteit Louvain-la-Neuve. Blijkt dat het aldaar laatst bekende postadres van Patrick Van Molle 397 Rue de Merode in 1060 Brussel is. 1979 is het jaar waarin Patrick aan die universiteit zijn laatste diploma romaanse filologie behaalt.

Intussen gaat ook Ivan Schamp op zoek. Hij traceert een Patrick Vanmolle in Woluwe-Saint-Lambert. Die Vanmolle wordt aan elkaar geschreven, terwijl onze Patrick een naam heeft in twee delen heeft: Van Molle. Voor de zekerheid stuur ik toch een bericht naar de aaneengeschreven Vanmolle uit St.-Lambrechts-Woluwe. Geen antwoord. Daarna blijft het lange tijd stil, maar op 3 mei 2015 stuurt ene Lionel Thelen me de tekst van een koninklijk besluit, waaruit blijkt dat er in 2014 bij de federale overheidsdienst Justitie een Patrick Van Molle met pensioen gaat, een raadgever. Wie is die Lionel Thelen eigenlijk? Ik speur het internet af en zie dat Thelen bij de gemeenteraadsverkiezingen de lijst van Ecolo in Chaudfontaine trekt. Ik stuur de Groenen een mail. Via volksvertegenwoordiger Wouter De Vriendt geraak ik aan Lionels persoonlijke e-mailadres. Op 14 mei 2015 krijg ik een bericht: 

‘Je ne saurai guère vous en dire plus : Monsieur Van Molle dirigeait un service au sein du Ministère (SPF) de la Justice et a pris sa pension en août dernier. Je ne sais rien de plus sur lui malheureusement : j'ai brièvement travaillé en sa compagnie de 2002 à 2003 et cela fait donc un sacré bout de temps que je n'ai plus eu de nouvelles de lui... J'en suis désolé.’ 

Het is voor het eerst dat mijn blog de aandacht van een Waal trekt. Maar het kan nog heftiger. Op 10 juni 2015 ontvang ik reactie uit… Italië: 

‘We met in 1974 attending a congress in Italy. I was in Leuven and Oostende at his home. He was in Italy (I lived in Milan at the time). He was no longer married. Lost any track in a couple of years. (Sorry I can only read Nederlands).’ 

De mens die me schrijft heet Giulio Soravia. Ik googel 's mans naam en kom op de site van de universiteit van Bologna terecht. Soravia is daar 'Professore a contratto a titolo gratuito Vicepresidenza della Scuola di Lettere e Beni culturali.' Is dat niet straf?!
Intussen is de zoektocht afgerond, zo mag ik wel stellen. Via via kreeg ik een adres in het Brusselse toegespeeld, hetzelfde als dat waar Ivan Schamp eerder een aaneengeschreven Vanmolle vindt. Daar woont blijkbaar toch een in twee woorden geschreven Van Molle, voornaam Patrick, geboren in 1949. Weer schrijf ik een brief, weer krijg ik geen antwoord. Ja, zo kennen we hem, dit is waarlijk de Patrick waarnaar ik op zoek ben.

Flor Vandekerckhove↗︎

[In DLVuurtorenwachter dateert deze post al van 2017, ik heb hem later opnieuw geredigeerd en nu, in 2024, stuur ik hem door naar de FB-groep Bredene Retro.]