De oneliner van Calais is een van de 100 poëtische oneliners die ik aan ’t schrijven ben. Altijd één lijn, 17 lettergrepen, geen leestekens, geen kapitalen. De oneliner komt uit het niets en verdwijnt daar ook weer in.
Haast nooit schrijf ik geëngageerde poëzie. Ik volg daarin mijn geestesgenoot Dave Van Ronk↗︎ die zegt: ‘’t Is niet omdat je een linkse meubelmaker bent, dat je linkse kasten moet maken.’ Maar deze keer is 't toch wel een eresaluut aan streekgenoten die zich onbaatzuchtig inzetten ten voordele van de migranten die zich rond Calais en Duinkerke ophouden, wachtend tot ze hun kans schoon zien. Over hen publiceerde ik eerder al een post, Calais, stad aan het Nauw van Kales↗︎. (Flor Vandekerckhove↗︎)
nergens waaien winden wilder dan ’s winters in het nauw van kales
De illustrerende/inspirerende afbeelding heet We’re not all in the same boat en toont ons een muurschilderij van Bansky in Calais. De kunstenaar inspireert zich daarvoor op het beroemde schilderij van Théodore Géricault Het vlot van de Medusa↗︎. Op YouTube hoort u me de oneliner declameren, begeleid door drummer Parker van GarageBand, de weergeluiden komen van YouTube.
De oneliner van Calais
op YouTube
www.youtube.com/watch?v=6whOpB-gD1w
[125]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten