Hoe langer je leeft, hoe meer er terugkomt

Waar je ook de pikkel plaatst, overal tref je idyllische beelden.

Frankrijk, Lieu dit Arifat, 12 oktober — Weer wacht Tania een hete dag. Op haar tocht over de GR 36 stapt ze van Lieu dit Arifat naar Rayssac, dik 21 kilometer ver. Zelf parkeer ik me in het dal op een droomplek: kabbelend water, zacht wiegend gebladerte dat glinstert van 't zonlicht dat ermee speelt, lommer, zaligheid… Elk moment kan Le Grand Meaulnes van tussen het lover opdagen. 

Dat ik nu aan Le Grand Meaulnes denk, komt ook doordat we op onze tocht door Frankrijk Sologne doorkruisen, streek waar Alain Fournier z'n betoverende jongensboek situeert. Wervende plakkaten maken daar melding van. Sologne ligt hier inmiddels honderden kilometers vandaan, maar ik moet nauwelijks moeite doen om ook hier de sfeer van het boek weer op te roepen: kabbelend water, zacht wiegend gebladerte, lommer, zaligheid…

Le Grand Meaulnes was op school verplichte literatuur, maar ’t boek voelde niet als een verplichting. Daarvoor spoorde het teveel met eigen ervaringen, zoals met die keer dat we onder de middag in zee doken, daardoor met natte onderbroek te laat op school arriveerden en al van verre politie zagen staan die ons niet, zoals gevreesd, kwam straffen, maar 't een en ’t ander over het verkeer kwam zeggen. Of later, toen we soortgelijk gestolen tijd gebruikten om in korte broek naast het water nietsdoend van het leven te genieten; gestolen uurtjes die bijna zeventig jaar later weer opdagen als ik aan dat boek denk. 

Hoe langer je leeft, hoe meer er trouwens is om terug te komen en niet alleen als herinnering. Vroeger, toen auto’s nog niet met GPS uitgerust waren, liep de weg naar het vakantiehuisje over Moulins, Sologne, Clermont-Ferrand en Millau. Later negeerde de GPS die plekken, mij de indruk gevend dat ik het via ferme omwegen gedaan had. Wat ik gemakkelijk kon geloven, omdat ook mijn levenspad er een van veel omwegen is. Nu is er een nieuwe GPS en die denkt er toch weer anders over, nu gaat het weer over Moulins, Clermont-Ferrand en Millau. Moraal: hoe langer je leeft, hoe meer er terugkomt, vooral dit: in korte broek naast het water staan om daar nietsdoend van het leven te genieten.

Flor Vandekerckhove⇲

Weer wacht Tania een hete dag. Op haar tocht over de GR 36 stapt ze van Lieu dit Arifat naar Rayssac, dik 21 kilometer ver.