Contrasten in de Pyreneeën

Voor de middag neem ik in het warme dal nog een deugddoend voetbad. Na de middag sta ik op de koude col het omgevende gebergte te bekijken.

Ax-les-Thermes, 14 oktober — Tania bewandelt nu enkele dagen de GR 107, waardoor ik weer in het mij geliefde Ax-les-Thermes toef. Ik heb er vroeger al uitbundig de lof van bezongen, dat hoef ik nu niet te herhalen; wel geniet ik er weer van een deugddoend voetbad. Terwijl ik de natuur zijn gang laat gaan, denk ik in cijfers. Het water dat mijn voeten zo’n deugd doet, is eerst 4000 meter diep in de Pyreneeën gezonken, om er 8000 (!) jaar later in Ax-les-Thermes weer uit op te borrelen, maar nu 77 graden warm en geurend naar solfer. Ik probeer me een diepte van 4000 meter voor te stellen, wat niet erg lukt, daarna probeer ik het met een tijdspanne van 8000 jaar, dat lukt nog minder. 77 graden Celsius daarentegen begrijp ik sinds die keer dat ik mijn vinger hier in zo’n fonteintje moest steken. Het water in de voetbaden is uiteraard niet zo heet, waar ik nu toef is het lauw, maar er is ook een voetbad waaruit je je voeten na een halve minuut alweer optrekt.
Vandaag wandelt Tania van Merens-les-Vals tot op de Col de Puymorens, bijna 2000 meter hoog. Daar wacht ik haar na de middag op. Overal om me heen staat ruig gebergte klaar om regenwater op te slorpen en het diep in zichzelf om te vormen tot het helende water waarin ik deze morgen kon baden. 

Soms beletten wolkslierten me het zicht op de top, waarna een gure wind die wolken weer wegwaait. Voor het eerst op deze reis wissel ik de zonnehoed voor mijn ouwe trouwe baret, voor het eerst doe ik de jas aan. Wat een contrast met het dal dat ik nauwelijks een uur geleden achter me liet.
Flor Vandekerckhove⇲

Vandaag wandelt Tania van Merens-les-Vals tot op de Col de Puymorens, bijna 2000 meter hoog.