Volksopera, 100 woorden

Die Walküre van Richard Wagner, Bayerische Staatsoper, 2018. De scène inspireert me tot dit 100-woordenverhaal dat ik opdraag aan de jarige Delphine Lecompte⇲, 's lands beste dichteres.

WE BEVINDEN ONS in een tweetalig land. De heldin roept: ‘Help! À l’aide!’.  De held ziet al van verre dat de heldin mooie tetten heeft, hij snelt haar ter hulp. Zij wijst naar de boomkruin waarin haar kinders toeven. De man denkt: dit is iets voor pompiers met lange ladders, maar omwille van die mooie tetten ontbloot hij zijn bast en klimt de boom in. Daar zitten ze nu samen, hulpeloos, hoog in de boom, kinderen en held. Terwijl de avond over het landschap valt, zingt zij de aria Ik heb eerbied voor jouw grijze haren van Bobbejaan Schoepen. Doek. (Flor Vandekerckhove⇲)

Volksopera geïnspireerd door een quote van Jim Jarmusch⇲: 'Niets is origineel. Steel alles wat je inspireert of je verbeeldingskracht aanwakkert. Verslind oude films, nieuwe films, muziek, boeken, schilderijen, foto's, gedichten, dromen, willekeurige gesprekken, architectuur, bruggen, straatnaamborden, bomen, wolken, watermassa's, licht en schaduwen. Selecteer alleen dingen die direct tot je ziel spreken, steel ze. Als je dit doet, zal je werk (en diefstal) authentiek zijn. Authenticiteit is van onschatbare waarde; originaliteit is onbestaand. (…) Onthoud sowieso altijd wat Jean-Luc Godard zei: Het gaat er niet om waar je dingen vandaan haalt - het gaat erom waar je ze heen brengt.’