Martin Heidegger en nonkel Miel

De schreeuw van de trappenscène in Pantserkruiser Potemkin, De Schreeuw van Edvard Munch⇲, Liza Minelli in de schreeuwscène⇲ in Cabaret, een Screaming Pope van Francis Bacon⇲ en tussendoor twee keer De Laatste Vuurtorenwachter die hieronder met Martin Heidegger geconfronteerd wordt.

‘AL WIE GEEN haar heeft, is een puit’ is een quote van wijlen nonkel Miel, een West-Vlaming en hij zei dus niet puit maar puut. Dat laatste is, zult u verder zien, belangrijk. Hoelang ken ik deze quote al? Meer dan een halve eeuw. Hoeveel keer heb ik hem intussen zelf aangewend? Meer dan duizend keer. 

Nu ik de quote confronteer met Heidegger en diens Zein und Zeit, word ik me er pijnlijk bewust van dat zo’n quote bewustzijn is en dat bewustzijn altijd bewustzijn van iets is. Alzo besef ik tegelijk dat nonkel Miel het niet over een ‘puut’ had, West-Vlaams voor puit. Neen, hij had het over ‘une pute’, een sletje, een hoer, een vrouw die d’r schaamhaar — zelf prefereer ik lusthaar — afscheert, ’t zij om esthetische, ’t zij om praktische redenen, bijvoorbeeld om geen platjes te kweken. Dank zij Heideggers destructie van de klassieke begrippen besef ik nu dat nonkel Miel iets onvriendelijks zei over al wie van de norm afwijkt. Iets wat helemaal in lijn ligt met restanten van het scholastieke denken, waarmede wij ten onzent te midden de vorige eeuw opgevoed werden. Those were the days!

Flor Vandekerckhove⇲