Je leven documenteren, je eigenheid veroveren

Lemen voeten is een graphic novel van Livinus Pelgrims, Antwerpenaar van zestig die in dat genre een autobiografie aan ’t schrijven is. En dit zijn de maatschappelijke beschouwingen die me daarbij overvallen: als je de vergelijking met de wielrennerij maakt is Livinus Pelgrims een eliterenner zonder contract. In de platenbusiness is hij de man die zijn CD in de bruine kroeg slijt. In de bouw is hij een doe-het-zelver. In de sector van de distributie is hij de weggeefwinkel. In de film Dirty Little Things is hij degene die zegt: Je ziet ons niet, maar we zijn er wel. Livinus Pelgrims behoort tot degenen die niets te verliezen hebben, behalve hun… eigenheid.

Wie in bovenstaande paragraaf neerbuigendheid meent te ontwaren, dwaalt, ik voel me met die mens verwant. Al die beschouwingen zijn ook op mij van toepassing. En ze zijn dat ook op de u onbekende Alain Van Meerbeeck. Over die Brusselaar lees ik in de krant dat hij zijn hele leven gedocumenteerd heeft, 800 uren film! Die moet hij nog monteren, maar hij heeft al een titel voor de film die er al dan niet uit voortspruit: Gens ordinaires, gewone mensen.

‘Wie zijn eigen leven documenteert, leeft nadien bewuster’, zegt Alain Van Meerbeeck. Ja, dat is waar, wie dat doet verovert tegelijk zijn/haar eigenheid. Dat is wat ik ook mijn kinderen aanraad, dat ze hun leven, one way or another, documenteren. Dat is ook wat Livinus Pelgrims in Lemen voeten doet.

De journalist die in de krant over die Alain Van Meerbeeck schrijft, stelt belangrijke vragen: ‘Is zo’n (auto)biografie het voorrecht van de groten? En hoe neem je de maat van een leven? Wanneer is iets groot genoeg, sterk genoeg, relevant, dwingend?’  Wel, de vragen stellen, zegt Pelgrims, is ze beantwoorden. 

Lemen voeten telt 209 (!) pagina’s en behandelt de jongensjaren van ene Frank die sterke overeenkomsten met de auteur vertoont. Het boek is het eerste deel van een trilogie, waarvan de twee volgende nog embryonaal zijn. Als die twee even dik worden als zijn eerste worp, dan klokt Pelgrims af op 627 bladzijden!

Van Meerbeeck: 800 uren film ! Pelgrims: 627 bladzijden strip ! De Laatste Vuurtorenwachter: 529 berichten ! Ook dat hebben we gemeen: we zijn mateloos. ’t Is de vloek van de autodidact meneer.

Maar waarom zou u Lemen voeten lezen? Wel, ikzelf heb in dat boek een tijdperk herkend, de tijd na de Tweede Wereldoorlog, maar vóór 1968, de jaren waarin zwendelaars allerhande ons de hemel beloofden, op voorwaarde dat we onze eigenheid afstonden. Ze geraakten daar nog weg mee ook. Livinus Pelgrims is die zwendel van zich af aan ’t schrijven, hij is zijn eigenheid aan het heroveren. Dat hij dat zoveel jaren na dato nog moet doen begrijp ik wel, gemakkelijk krijgt een mens die zwendel er niet uit. Het is bij Pelgrims zoals bij Gezelle, ‘diep mij in de kop gebleven’. Die zwendelaars zijn er uiteraard nog steeds, maar het verschil is toch wel dit: we laten hen niet langer onze eigenheid bederven, nu zeggen we: no pasarán! 
Leeftijdsgenoten al te gare, een goede raad: geniet in onderstaande trailer nog eens van The Ronettes, die waren we vergeten. En lees, heu kijk, heu… verorber die graphic novel!

Flor Vandekerckhove↗︎

Lemen voeten van Livinus Pelgrims werd uitgegeven door Schrijverspunt. 209 ps. 2015. ISBN/EAN: 9789081976213. € 14.95.