11 november, de ideale dag om samen een anti-oorlogslied aan te
heffen. Dit jaar kies ik voor een song van de Schotse folksinger Ian Campbell. Daarin laat hij een oude man aan het woord die het allemaal
meegemaakt heeft. Zijn vader trekt ten strijde tegen de Boeren in Zuid-Afrika,
zelf gaat hij de Groote Oorlog in. Zijn kinderen dienen de Britse kroon in WO II
en uiteindelijk moet hij het nog meemaken dat zijn kleinzoon naar Vietnam trekt.
Tussendoor is er het dagelijkse gevecht om brood op de plank te krijgen, ook een
soort oorlog.
The Dubliners zetten de song op plaat in 1979. Daar bestaat een filmpje van
dat ik onderaan dit stuk plaats. Zelf heb ik een poging gedaan om de tekst van
Campbell in ’t Nederlands te vertalen. Om het ritme van de song enigszins te
behouden heb ik me laten gaan in een extreem vrije vertaling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten