Worstelen met taal

IN DIE TIJD zeiden we gecoiffeerd. Dat mochten we op den duur niet meer zeggen, het moest gekapt zijn. Tegen de tijd dat we er weg mee waren, was ook gekapt niet meer goed, opeens moesten we gehakt zeggen. t Is een grapje, maar het wil iets zeggen: hoezeer de onderwijzers het ook probeerden, ze kregen dat Nederlands er bij ons niet in. Een lesuur lang had zo'n onderwijzer zich gesmeten om ons het Nederlandse verschil tussen de lucht en het licht bij te brengen. Hij had tientallen voorbeelden gegeven. En toen de les voorbij was, verliet hij het lokaal met de dwingende opdracht: ‘De laatste doet de lucht uit.’

Flor Vandekerckhove⇲

[In DLV dateert de post van 2015. In 2024 redigeer ik het stukje opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Bredene Retro.]