maandag 12 september 2022

De iron lady van de journalistiek en haar trotskist

Mia Doornaert en Christoffer Hitchens

 

Mia Doornaert (°1945) is een gepensioneerde journaliste, erg beslagen in de rechtse stemmingmakerij en daardoor zeer geliefd bij kranten en tv-zenders. In een recent krantenstukje (°) vergelijkt ze de Britse premier Liz Truss met haar verre voorgangster Margaret Thatcher. Ik zou er niets over zeggen ware het niet dat mijn oog aan enkele lijnen blijft hangen:
Ik herinner me een ervaring tijdens een diner in de lente van 1986, in een trendy Londens restaurantje met een collega van The Guardian, en een vriend van hem, studiegenoot van Oxford en medetrotskist. De vriend was casual elegant met een wit hemd, jeans, blote voeten in docksides, maar met ook een oud jasje waarvan de dure tweed en de perfecte coupe het erfstuk van een gentleman verraadde — zijn vader was deken van de Church of England. Als gauchist was hij natuurlijk tegen Thatchers politiek, maar na een nogal rijkelijk met drank besproeid diner kwam zijn echte afkeer eruit: ‘She’s lower middle class.’
De man maakt indruk op Mia, zoveel zelfs dat ze zich veertig jaar later nog àl zijn kleren herinnert. Wie was de trotskist die met Mia aan ’t tafelen was? Doornaert leert ons dat hij in de journalistiek toeft, goedgekleed is, Oxford, flink doorzuipt en een vader heeft met iets in de Church of England. 
Trotskisten in de journalistiek, het komt wel meer voor; trotskisten die doorgestudeerd hebben, zo zijn er veel; trotskisten die zuipen, je kunt er meer dan één kroeg mee vullen. Maar een trotskist wiens vader deken van de Church of England is? Zo lopen er geen tien rond. Ik ga op zoek.
Zo'n zoon vind ik uiteindelijk niet, maar ik vind wel iemand die daar sterk op gelijkt. In zijn memoires (°°) schrijft Christopher Hitchens (1949-2011) hoe zijn moeder ervandoor gaat met een voormalige predikant van de Church of England. En jawel, Christopher Hitchens heeft in Oxford gestudeerd, toeft in de journalistiek, gaat goedgekleed door ’t leven en heeft een drankprobleem. In 1968 Is hij toegetreden tot de International Socialists. Lang blijft hij daar niet, maar hij blijft zich wel nog lang een soort trotskist noemen, meer bepaald een posttrotskist. Is hij de disgenoot van Mia? Wel: si non è vero è ben trovato.
Posttrotskist? Een presidentskandidaat van de Franse trotskisten werkte als facteur in Parijs, maar dat zie ik die Christopher nergens doen. Richard Seymour die een indrukwekkende kritiek op Hitchens schrijft (°°°) komt tot de conclusie dat de posttrotskist niet bestaat. Hitchens is gewoon een kazakdraaier. Volgens Daniel Oppenheimer (°°°°) is 1989 daarin een scharnierjaar. De val van de Sovjet-Unie bevrijdt Christopher Hitchens van zijn laatste banden met het marxisme. Hij zal zich nog vijftien jaar socialist blijven noemen, maar meer dan aanstellerij is dat niet.


(°) Mia Doornaert: Truss, de nieuwe Thatcher? No way. In De Standaard, 8 september 2022.

(°°) Christopher Hitchens. Hitch-22: A Memoir. Atlantic, 2010.

(°°°) Richard Seymour. Unhitched: The trial of Christopher Hitchens. 2013. Londen Verso.

(°°°°) Daniel Oppenheimer. A man alone: Christopher Hitchens. In Exit Right, The People who Left the Left and Reshaped the American Century. 2016. New York, Simon & Schuster.



Sinds kort is er op Facebook een pagina Flor in spoken word. Hij dient om de gedeclameerde versies van mijn verhalen beter kenbaar te maken. Wie op Facebook zit, klikt hier↗︎.

Geen opmerkingen: