Gene Simmons en ik: geen vrienden

Flor Vandekerckhove en Gene Simmons (rechts) zijn het over vriendschap eens, maar zijn ze ook vrienden? Godver neen!

Selma Franssen schrijft een boek over Vriendschap in tijden van eenzaamheid, en de krant wijdt een dubbel blad aan die kwestie. Wilt ge gezond blijven en lang leven móet ge vrienden hebben, is de teneur: 

‘We maken exytine aan als een vriend bij ons is op stressvolle momenten, sterke sociale banden geven het immuunsysteem een boost en ze verlengen onze levensduur. Naarmate we ouder worden, vergroot de invloed van vriendschap op onze gezondheid (…)’ 

In haar boek legt die Selma uit hoe ge dat moet doen, vrienden maken, en ik zie dat er ook al een app bestaat. Ik ga me dat boek zeker niet aanschaffen en die app evenmin. Ik ben in deze als Christine Van Broeckhoven↗︎ die onomwonden zegt:

‘Vriendinnen of vrienden heb ik nooit echt gehad, dat moet ik eerlijk toegeven. Het zit gewoon niet in mij om mijn hart uit te storten. (lacht) Ik ben min of meer asociaal, in die zin dat ik dagen alleen kan doorbrengen. We zijn ook geen koppel dat dinertjes geeft. We zijn geen netwerkers. We hebben daar geen behoefte aan.’ 

Zullen Christine en ik daarom minder lang leven? Zijn we daarom ongezond? Mankeren we exytine? Dat denk ik niet. En kijk wat Gene Simmons van Kiss↗︎ over vriendschap zegt: 

‘Hoe zeg ik het zonder onmenselijk te klinken? Ik heb geen vrienden. Voor mij is een “vriend” iemand die je belt als je niet weet wat te doen. Maar ik ben vooral geïnteresseerd in wat ík wil doen. Ik wil niet doen alsof ik geïnteresseerd ben in jou; want dat ben ik niet.’

Zo cru zou ik het zelf nooit formuleren, en mijn gezicht à la Simmons schilderen zult ge me ook niet gauw zien doen. Die Gene Simmons als vriend? Ge moogt daar toch niet aan denken.
Flor Vandekerckhove↗︎

De e-boeken van Flor Vandekerckhove zijn gratis. Vraag ernaar via liefkemores@telenet.be↗︎. (Vermeld de titel.)