Elon Musk is een orgeldraaier

And it's a hard, and it's a hard, it's a hard, and it's a hard, /And it's a hard rain's a-gonna fall. (Bob Dylan)

STEL JE EEN ondernemend mannenmens voor, Elon Musk⇲, met een hoopje geld. Dat schenkt hij niet aan de missies, neen, hij gebruikt het om mensen samen te brengen die iets voor hem maken. Niet dat hij zelf ‘iets’ nodig heeft, ’t is ‘iets’ wat hij zo vlug mogelijk wil verkopen. Daarna heeft hij méér dan een hoopje geld. Hij brengt nog meer mensen samen, om ‘iets anders’ te maken, een elektrische auto bijvoorbeeld. Als hij die auto goed weet te verkopen, heeft hij al tig keer meer dan bij aanvang. En weer gaat hij verder, inmiddels doet hij het al met raketten. En met mensen die voor hem de ruimte exploreren, want mede door zijn ondernemingsdrift raakt hier alles op. 
Een mens vraagt zich af: als alles op raakt, waarom houdt Musk dan ook niet op? Dan werpen we samen een vislijntje uit, met een thermos koffie naast ons. Ware het maar zo simpel. De Elon Musken van deze wereld draaien aan de zwengel van het wereldorgel, ophouden met draaien is geen optie, want dan stopt hun muziek. De meesten doen het niet met zo’n grote mond als die Elon, maar ze draaien er niet minder om.
Ge zoudt denken: ze gaan op den duur wel temporiseren, zeker wanneer professoren hen op ‘Grenzen aan de groei’⇲ wijzen of door hen aan te manen om overal ‘duurzaam’⇲ voor te zetten, of door hen in Parijs een hoop cijfers in het gezicht te wrijven. Maar neen, niets helpt. Elon Musk blijft draaien & draaien, want achter hem staat alweer een ander klaar om hem van het orgel weg te schoppen. Elon Musk kan alleen maar doordraaien, de catastrofe tegemoet. En wij met hem.
Ik vind dat niet uit hoor, Karl Marx heeft dat lang geleden al beschreven in De omzetting van geld in kapitaal⇲. Hij had er wel veel woorden voor nodig, zoveel zelfs dat hij nooit een goede blogger had kunnen worden. 
Flor Vandekerckhove⇲