Oneliner in progress

een waaier wind die langs mijn wilde haren woei was al wat er was

EEN POËTISCHE ONELINER is een gedicht van één lijn van zeventien lettergrepen, versvorm die ik in in Cosmopolitan Greetings⇲ van Allen Ginsbergs heb leren kennen, zelf noemt hij zo’n zinnen American Sentences. Inmiddels weet ik ook al dat die versvorm — monoku⇲ — ouder is dan Ginsbergs Sentences. Wat kan ik er verder nog van zeggen? Omdat ik het woord ‘monoku’ niet in ’t Nederlands aantref, spreek ikzelf van ‘poëtische oneliners’, een oneliner is wel bruikbaar Nederlands. Wat al de beoefenaars van de poëtische oneliner gemeen hebben is dat ze het aantal lettergrepen — 17 — van de haiku⇲ lenen.
Van deze oneliner van de wind bestaan varianten, zoals ook blijkt uit een work in progress video-opname⇲ (Flor Vandekerckhove⇲)