Kindervreugd

Het huis Duinenstraat 296 (eerst 206) in Bredene, waar ons gezin in 1954 ging wonen. Het huis bestaat niet meer⇲, daar zijn nu flats (nog in staat van afwerking, wanneer ik dit publiceer).

Pantoffel (°) — WANNEER ZE EVEN wegkijkt, sluip ik het huis uit om met Ivan in de duinen te spelen. Daar blijft een van mijn pantoffels in ’t zand steken en hoe hard we er vervolgens ook naar zoeken, die pantoffel is niet meer te vinden. Op één pantoffel stap ik half mankend en met gebogen hoofd weer naar huis. In de straat zie ik haar al van ver in ’t deurgat staan, mijn moeder. Ik weet dat het niet uit te leggen valt, niet aan haar, en ik weet haast zeker dat ze de resterende pantoffel daarbij als doorslaggevend argument zal gebruiken. (Flor Vandekerckhove⇲)

(°) Al sinds 1991 schrijf ik korte verhalen die weliswaar ‘kort zijn', zoals de term zegt, maar oorspronkelijk toch langer dan de handpalmverhalen waarin ik me gaandeweg ging specialiseren. Een aantal van die verhalen neem ik nu weer ter hand en herwerk ze tot smoke-long stories, verhalen die helemaal gelezen zijn tegen de tijd dat je de peuk uitduwt, een plastische maar ongezonde omschrijving. Met de vorm verandert soms ook de inhoud, zo’n herwerking is niet alleen korter, het verhaal wordt intenser en naar mijn mening beter, ook omdat het nu geschikter is voor internetlezers. 

Pantoffel is zo’n verhaal, het is een drabble⇲, verhaal van exact honderd woorden. Het langere verhaal heet Tandengeknars⇲ en telt 655 woorden.

Soortgelijke verkorting kende ook GAUW!, het eerste boekje dat ik schreef nadat ik eind 2013 besloot alleen nog digitaal te publiceren. Dat verhaal, waarin ik over mijn kindertijd vertel, verscheen als e-boekje in 2014. Gaandeweg leerde ik meer over elektronisch schrijven. Het verhaal werd daardoor in opeenvolgende edities korter, de vierde editie voegde er links aan toe, waardoor lezers nu ook naar liedjes uit die tijd kunnen luisteren. In de vijfde editie herschrijf ik het verhaal helemaal in provoverzen⇲, een door mijzelf bepaalde vorm met strenge regels die ervoor zorgen dat het verhaal tegemoet komt aan de verwachtingen van internetlezers: kort, eenvoudig, erg geschikt voor wie, zoals ik, een korte spanningsboog heeft.

Zoals alle e-boeken van Uitgeverij De Lachende Visch is ook deze vijfde editie van GAUW! gratis voor wie erom vraagt. Doe het via liefkemores@telenet.be en de meiden van De Weggeefwinkel zorgen ervoor dat het boekje meteen in je mailbox valt.