dinsdag 29 april 2025

Jong begonnen, oud gedaan

Van kleins af ben ik een strandloper en ik doe ’t nog altijd graag. Links: juni 1950, met Jacqueline in t Dunegat⇲ van Bredene. Rechts: 19 juli 1952, weer met Jaqueline in ’t Dunegat van Bredene, in die twee jaar zijn we beiden flink gegroeid.

Verdwaald (°) — Eerst weet ik goed waar Jaqueline en haar mama zitten, maar opeens ben ik hen kwijt. Ik zie alleen maar onbekend volk en geen mens die naar me kijkt, wat me nooit eerder overkomen is. Voor ’t eerst sta ik er alleen voor, voor ’t eerst ben ik filosofisch spek naar Sartres bek. Ik verlaat het strand, stap kordaat door ’t Dunegat en… stop aan de Koninklijke Baan. Iets zegt me dat dit de grens van mijn prille kunnen is. Zijn 't verkeerslichten? Staat er verkeerspolitie? Ik keer terug. Uiteindelijk loopt het goed af, al weet ik niet meer hoe. (Flor Vandekerckhove)

 


(°) Al sinds 1991 schrijf ik korte verhalen die weliswaar ‘kort' zijn, zoals de term zelf zegt, maar oorspronkelijk toch langer dan de handpalmverhalen waarin ik me gaandeweg ging specialiseren. Een aantal van die verhalen neem ik nu weer ter hand en herwerk ze tot smoke-long stories, verhalen die helemaal gelezen zijn tegen de tijd dat je de peuk uitduwt, een plastische maar ongezonde omschrijving. Met de vorm verandert soms ook de inhoud, zo’n herwerking is niet alleen korter, het verhaal wordt intenser en naar mijn mening beter, ook omdat het nu geschikter is voor internetlezers. Verdwaald is zo’n verhaal, het is een drabble, verhaal van exact honderd woorden.
Soortgelijke verkorting kende ook GAUW!, het eerste boekje dat ik schreef nadat ik eind 2013 besloot alleen nog digitaal te publiceren. Dat verhaal, waarin ik over mijn kindertijd vertel, verscheen als e-boekje in 2014. Gaandeweg leerde ik meer over elektronisch schrijven. Het verhaal werd daardoor in opeenvolgende edities korter, de vierde editie voegde er links aan toe, waardoor lezers nu ook naar liedjes uit die tijd kunnen luisteren. In de vijfde editie herschrijf ik het verhaal helemaal in provoverzen, een door mijzelf bepaalde vorm met strenge regels die ervoor zorgen dat het verhaal tegemoet komt aan de verwachtingen van internetlezers: kort, eenvoudig, erg geschikt voor wie, zoals ik, een korte spanningsboog heeft.
Zoals alle e-boeken van Uitgeverij De Lachende Visch is ook deze vijfde editie van GAUW! gratis voor wie erom vraagt. Doe het via liefkemores@telenet.be en de meiden van De Weggeefwinkel zorgen ervoor dat het boekje meteen in je mailbox valt.

Geen opmerkingen: