Op een van die foto's plaats ik nummers en ik begin uiteraard bij 1. Het casino, door ons ‘de’ casino genaamd, is een mooi staaltje van pakketbootstijl. Mijn vader heeft het prille begin ervan als jonge kerel beleefd, daar zijn foto's van. Weet iemand wie de allereerste uitbater was? Mag ik ervan uitgaan dat de zaak tijdens de oorlog gesloten werd? Werd het opvallende strooien dak tijdens die oorlog weggeschoten? Werd de zaak na de oorlog door dezelfde uitbater heropend? In mijn kindertijd was charmezanger Henk de Bruin (°1918-†1996) de uitbater, ik denk vanaf 1958, daar vertel ik over in De tijd van toen. Was De Bruin de eerste na-oorlogse uitbater of ging iemand anders hem vooraf? Oei, ik zie dat ik meer vragen stel dan in mijn bedoeling lag. Ik probeer mijn ijver te temperen bij 2. Daar zie ik dat het sanatorium Marin tijdens de oorlog overeind is blijven staan. Ook het aanpalende, door die kliniek ingepalmde hotel Glibert staat nog recht. Weet iemand wanneer die gebouwen afgebroken werden? Feit is: in mijn kindertijd trok Bobbejaan Schoepen op de braakliggende grond zijn tent op. Over de bouw van de kerk, onder nummer 3, staat hier: ‘De bouw wordt in 1939 aangevat en op 10 mei 1940 alweer onderbroken. In september 1945 wordt het werk weer op gang getrokken. De kerk gaat op 14 april 1946 open.’ Op de luchtfoto, die dus van 1945 dateert, zie ik een afgewerkte ruwbouw. De bouw is blijkbaar goed vooruitgegaan. Of was de bouw vóór de oorlog ook zover gevorderd en zijn daar foto's van? De opvallendste plek op die foto, vind ik, is 4, de rechterhoek van de Duinenstraat. Daar stond vóór de oorlog Grand Hotel de l’Espérance. Boven op het hotel had het Duitse leger tijdens de bezetting een platvorm gegoten, waarop een kanon werd geplaatst. Het terugtrekkende leger liet dat platform ontploffen, waardoor het gebouw volledig vernield werd. Robert Leon Pyck vertelt erover in kind in oorlogstijd. Hij herinnert zich ‘dat het terugtrekkende Duitse leger veel schade aan de huizen in de villawijk aanbracht, doordat de soldaten hun schuilplaatsen en bunkers lieten ontploffen. Met mijn ouders en mijn zuster zijn we toen in de Duinenstraat gaan kijken naar de Duitsers die Bredene verlieten. Ze maakten daarbij gebruik van alles wat wielen had.’ Soortement eind goed al goed.
PS: Er is een interessante opmerking van Jacques Deroo. Klik hieronder op '1opmerking'.
1 opmerking:
Beste flor, de foto’s zijn alom bekend. Ze werden getrokken door een Amerikaanse piloot in augustus 1945. Hij deed dit van gans de kust. Enkele jaren geleden zijn die foto’s ontdekt en zijn ze allemaal in boekvorm verschenen. Deze foto’s werden ook in ‘t groot uitgehangen in Raversijde en vervolgens op de Zeedijk te Oostende. Ook onze Erwin mahieu heeft voor bredene toelichting ter verduidelijking gegeven.
Over al uw vragen heb ik antwoorden, ik heb deze geschreven voor Ter ceure en ze gingen gepubliceerd worden in het jaarboek van vorig jaar. Het bestuur van ter ceure besloot echter om geen jaarboek uit te geven, maar wel het volledig schitterend werk van Erwin Mahieu en zijn echtgenote over de renbaan. In het volgend jaarboek dat in maart verschijnt, heb ik die periode besproken. Vooral over de geschiedenis van het casino en de vele perikelen met het gemeentebestuur. Vlak voor de oorlog werd deze gebouwd, maar na de oorlog betaalden de eigenaars de belastingen aan de gemeente niet meer. Jarenlang zou het een rechtzaak worden. Ik heb ook de stranden 1945 beschreven. Alhoewel de oorlog al een jaar voorbij was en er weer stranduitbaters waren, lag het nog vol met stenen door de ontploffingen 6 september 1944. Ook waarom de hotels esperance en grand hotel volledig vernield werden (boven op die 2 hotels hadden ze een betonnen vloer gegoten waarop een Duits kanon stond. Ze hebben dit op 6 september ontploft, samen met munitiebunkers aan de overkant tegen de duinen. De schade in bredene duinen was enorm. Gelukkig was de bevolking op voorhand ingelicht en konden zich schuilen op een andere plaats, zoals bvb bij vrienden in t dorp. Toch zijn er een paar slimmeriken die er bleven, waardoor er 2 doden vielen. De betonnen brokstukken vlogen honderden meters weg en liggen nu nog in sommige tuinen in de kasteellaan.
Ik heb ook het geval van die 2 of 3 Bredene jongens aangehaald die bij het casino met het achter gebleven oorlogsmateriaal in nabijheid van het casino speelden. De gemeente beweerde dat dit was afgesloten, later bleek dat dit niet zo was. Hoe dan ook werden ze gedood omdat ze al spelend het ongeluk hadden dat er wat ontplofte. Ze werden in januari 1945 op een ijskoude dag begraven. Ik zit nu in Dubai voor 14 dagen, mijn teksten liggen thuis. Ik zal nog eerst moeten afspreken met ter ceure als ik ze u mag geven, want 2 jaar geleden schreef ik een groot werk over de bevrijding van bredene op 9 september 1944, alsook de kust, maar ter ceure wou dit niet publiceren omdat ik op Facebook van 1 tot 9 september een dagelijkse bijdrage had geschreven. Alhoewel het maar steeds beknopt was. Bovendien gaven ze me aan dat mijn tekst omtrent de oorlogsburgemeester …..(ik mag zijn naam niet noemen) … te gevoelig was, alhoewel het enkel de uitspraken waren van de leden tijdens de openlijke gemeenteraadsvergaderingen. Ik werk aan dit stuk verder nadat ik de nabestaande van de slachtoffers heb gecontacteerd. Ook schepen ZW werd geinterneerd. Enfin, K zal maar stoppen, t is nu 6 u in de morgen, bij jullie 3u ‘s nachts. …. Ik heb dikwijls met ons orkest in het casino gespeeld, alsook in de eerste breiningse revuetjes die in de jaren 70 of 80 daar door gingen toen Luc caals daar zaakvoerder was. Beste laatste vuurtorenwachter, blijf verder schrijven, ik volg ze allemaal. Het zijn steeds schitterende bijdragen.
Een reactie posten