Alleen maar waargebeurde feiten

Gisterenavond luister ik, vlak voor het slapengaan, naar ’t radionieuws. De voorbije dag heeft men toeristen afgeraden om Parijs te bezoeken. Ik verneem dat men er daar hevig ingehakt heeft, de politie heeft op de Champs-Elysées vele honderden mensen opgepakt tijdens betogingen van ontevreden burgers die we gele hesjes noemen. Ook in Brussel worden er die dag honderden gele hesjes opgepakt. Nog in Brussel is de regering in crisis bijeen omdat de Vlaams-nationalisten zich bis zum Ende verzetten tegen wat het Marrakesh pact heet.

’s Nachts kom ik in een afspanning terecht waar ik enkele oude schoolmakkers ontmoet. Ik schrik van de rekening die me daar gepresenteerd wordt: 900 frank, want ik droom nog in Belgische franken. Zoveel geld heb ik niet op zak. De waardin zoekt een oplossing. Ze zet het bedrag om in de nieuwe munt en zegt: 'Nog slechts 35 euro.' Ik besef dat ik belazerd word, maar ga toch akkoord, want ik wil weg. Helaas vind ik mijn schoenen niet. Als ik die wil krijgen moet ik op de waard wachten, zegt de waardin. Ik begrijp dat ik eens te meer in een gevangenisdroom terechtgekomen ben. Om te ontsnappen is er maar een oplossing: wakker worden. Een ranke figuur, waarin ik Henriette Roland Holst meen te herkennen, roept het me vanuit de verte toe: 'Slaaf geborene, ontwaak! Ontwaak!'

’s Anderendaags zet ik de radio weer aan. Blijkt dat de Vlaams-nationalisten tijdens de voorbije nacht uit de regering weggelopen zijn. Zo, denk ik, die zijn we toch al kwijt. Nu de rest nog.

Flor Vandekerckhove