zondag 10 oktober 2021

Hildegard heeft het licht gezien

Links: In de jaren negentig verdwijnt de vinyldrager van de markt, waardoor massa’s ouderwets geachte LP’s in het Languedoc-huisje terechtkomen. Doordat vinyl in de 21ste eeuw weer hip wordt, keert menig plaat terug naar België, ook omdat de oude platendraaier het in de bergen begeven heeft. Gelukkig staat daar nog een combi radio-cassette-CD-speler, een erfstuk.


DINSDAG 5 oktober — Zoals ik dat al sinds 1992↗︎ regelmatig doe, vertoef ik ook nu weer in Vabre↗︎. Een uitzonderlijke passage deze keer: Tania stapt in fases van daar tot in Montségur↗︎. ’s Morgens zet ik haar af, ’s avonds haal ik haar op, elke dag een beetje verder. Intussen hou ik me in het huisje onledig: geen internet. Ik pook het vuur op en pik blindelings een CD uit de stapel: The Music of Hildegard von Bingen. Nooit eerder beluisterd. 
Er zit een boekje bij, waarin staat dat Hildegard uit een adellijke familie stamt. Het ziekelijke kind komt in een nonnenklooster terecht, waarvan ze uiteindelijk de abdis wordt. Daar ziet ze op wonderlijke wijze ‘het licht’. Tegelijk ontvangst ze de gave om ‘de boeken’ te verstaan. De paus erkent haar gave. Ze schrijft brieven en boeken over visioenen, doet aan voorspellingen, schrijft een toneelstuk, doet aan geneeskunde. Voor haar nonnen componeert ze liturgische liederen. Daar ben ik nu naar aan ’t luisteren.
Haar energie is indrukwekkend, zeker voor iemand die ziekelijk is. Na elke periode die haar aan bed kluistert, krijgt ze een boost. Tegelijk gaat ze de confrontatie aan met gezagsdragers die niet zuiver in de leer zijn. Ze is al in de zeventig wanneer ze de kerk frontaal uitdaagt. Op het kerkhof van haar klooster — gewijde grond — begraaft ze een jonge revolutionair. Mag niet, de man was geëxcommuniceerd. Zij en haar nonnen worden gestraft: hun wordt de mis ontzegd. Hildegard plooit niet en enkele maanden voor haar dood geeft de kerk haar de rechten weer. In 1179 sterft ze, 81 jaar oud. Op het moment van haar overlijden doorklieft een lichtstraal haar kamer, aldus ene Tom Hoving die de tekst van het CD-boekje schrijft. Hildegard ziet het licht!
’s Avonds, nadat ik Tania in Cambounès↗︎ opgehaald heb, waar haar eerste dagtocht eindigt, zet ik de CD nog eens op en, godver, ook wij zien het licht, net als Hildegard ja. En net als Mia (°), een klein millennium na Hildegard. 


(°) Mia op www.youtube.com/watch?v=0gxI4Qb_x_o.

1 opmerking:

Philippe Clerick zei

Over Hildegard bestaat een erg mooie film, van Margaratha von Trotta geloof ik.