 |
Links Joan Baez tijdens een optocht van de Afro-Amerikaanse burgerbeweging⇲. Links van haar James Baldwin⇲, rechts James Forman⇲. (Uit de documentaire film Joan Baez: I Am a Noise. (Foto: Matt Heron/Magnolia Pictures.) Rechts Patti Smith en Joan Baez, vriendinnen. |
DE DOCUMENTAIRE Joan Baez: I Am a Noise (°), volgt de intussen 83-jarige singer-performer op haar afscheidstournee; tussendoor komt de filmploeg bij haar thuis, waar Baez het bilan van haar leven opmaakt. We komen veel te weten over dit icoon van de sixties, lichtend voorbeeld voor wie door die tijd gegrepen werd, zeker voor wie er de geuzennaam soixantehuitard⇲ aan overhoudt.
Bepalend voor de richting die de film uitgaat is een bergplaats waarin de filmmakers vrij toegang krijgen. Daar heeft Joans moeder omzeggens alles over haar beroemde dochter bewaard: dagboeken, tekeningen, brieven, audio-opnames van therapiesessies en psychiatrische verslagen waarvan Joan zelfs het bestaan niet wist. We ontdekken Joans tekentalent, we vernemen veel over de even intense als problematische verhouding tussen de drie getalenteerde zussen. En er is het geheim dat misschien wel in Joans onderbewustzijn sluimert, dat misbruik laat vermoeden, iets wat in die film onduidelijk blijft, maar dat haar, en haar jongere zus, wel met een getormenteerd leven opzadelt en de twee vrouwen uiteindelijk richting therapeut drijft. De nu als single levende Baez vertelt onomwonden over haar mannen, concluderend dat ze beter in een verhouding van een tot 2000 functioneert dan in een verhouding van een tot een. De getuigenis van haar zoon, die deel uitmaakt van haar band, bevestigt dat.
’t Is veel om in één film te vatten: singer-performer, activiste, vrouw, dochter, moeder, lover, een periode die tachtig jaar beslaat… Vooral omdat veel ervan, in ’t geval van Baez, een aparte, volledige film kan dragen.
Nog voor de documentaire goed en wel van start gaat, word ik al gegrepen door een mededeling: Executive Producer Patti Smith. Ook omdat ik niet goed weet wat een uitvoerend producent⇲ is/doet, zoek ik 't op. Surfend over ’t net kom ik op een plek⇲ die me inleidt in de mij tot hiertoe onbekende betrokkenheid van Patti bij de filmwereld, als componist, acteur, scenarioschrijver, verteller, regisseur en dus ook als uitvoerend producent, bijvoorbeeld van deze docu over Joan Baez, haar vriendin en voorbeeld.
Bepalend voor de richting die de film uitgaat is een bergplaats waarin de filmmakers vrij toegang krijgen. Daar heeft Joans moeder omzeggens alles over haar beroemde dochter bewaard: dagboeken, tekeningen, brieven, audio-opnames van therapiesessies en psychiatrische verslagen waarvan Joan zelfs het bestaan niet wist. We ontdekken Joans tekentalent, we vernemen veel over de even intense als problematische verhouding tussen de drie getalenteerde zussen. En er is het geheim dat misschien wel in Joans onderbewustzijn sluimert, dat misbruik laat vermoeden, iets wat in die film onduidelijk blijft, maar dat haar, en haar jongere zus, wel met een getormenteerd leven opzadelt en de twee vrouwen uiteindelijk richting therapeut drijft. De nu als single levende Baez vertelt onomwonden over haar mannen, concluderend dat ze beter in een verhouding van een tot 2000 functioneert dan in een verhouding van een tot een. De getuigenis van haar zoon, die deel uitmaakt van haar band, bevestigt dat.
’t Is veel om in één film te vatten: singer-performer, activiste, vrouw, dochter, moeder, lover, een periode die tachtig jaar beslaat… Vooral omdat veel ervan, in ’t geval van Baez, een aparte, volledige film kan dragen.
Nog voor de documentaire goed en wel van start gaat, word ik al gegrepen door een mededeling: Executive Producer Patti Smith. Ook omdat ik niet goed weet wat een uitvoerend producent⇲ is/doet, zoek ik 't op. Surfend over ’t net kom ik op een plek⇲ die me inleidt in de mij tot hiertoe onbekende betrokkenheid van Patti bij de filmwereld, als componist, acteur, scenarioschrijver, verteller, regisseur en dus ook als uitvoerend producent, bijvoorbeeld van deze docu over Joan Baez, haar vriendin en voorbeeld.
Twee Grand Old Ladies, Joan Baez en Patti Smith! Ik rond af met een quote van die laatste: ‘When I was younger, I felt it was my duty to wake people up. I thought poetry was asleep. I thought rock 'n' roll was asleep.’
Flor Vandekerckhove⇲
Flor Vandekerckhove⇲
(°) Miri Navasky⇲, Maeve O’Boyle , Karen O’Connor. Joan Baez: I Am a Noice⇲. 113 minuten. Mead Street Films. USA. 2023. Zelf zag ik de film op 13 februari 2024 in Lumière Brugge.
De digitale publicaties (pdf en EPUB) van De Lachende Visch zijn gratis.
Mail erom (en vermeld de titel): liefkemores@telenet.be⇲.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten