 |
Maurice Garin (Frankrijk) |
NU volg ik de gebeurtenissen in de Tour de France niet meer, maar ooit was dat wel anders. De liefde voor de wielersport had ik van mijn vader die enthousiast over de glorietijd van zijn maat Oscar Goethals⇲ kon vertellen. Ik herinner me namen die u wellicht niets (meer) zeggen, zoals Pino Cerami⇲, Michel Van Aerde⇲, Jan Adriaensens⇲, Raymond Impanis⇲ en ook de onlangs overleden Gilbert Desmet⇲. Ik ken die renners van vóór 1962, toen ze in de nationale Belgische ploeg⇲ voor de Tour aantraden. Als knaap knipte ik hun foto’s uit de krant.
Er was nog geen tv in huis, papa en ik volgden de Tour op het kleine scherm in Alida’s café⇲. Enkele uren na de aankomst fietste er al een jongen door de straat die Tour de France riep en Uitslag van de rit. Hij verkocht de speciale editie van Het Volk, krantje dat vlak na de arrivée met vliegtuigjes in Vlaamse beemden gedropt werd, waarna loopjongens het tot bij de nieuwsgierige massa’s brachten (op Wikipedia lees ik dat de oplage van dat ‘rondegazetje’ 120.000 stuks kon bedragen.) Telkens zocht ik daarin naar de weggestopte muis in Thomas Pips⇲. Aan die cartoon hing een column vast, geschreven door Michel Casteels⇲, Gentse journalist die ik dik twintig jaar later persoonlijk leerde kennen. Mijn herinneringen aan die mens schreef ik neer in Herinneringen aan journalist Michel Casteels, a.k.a. Piet Korrel⇲.
Nooit heb ik bij een sportwedstrijd meer blijdschap gevoeld dan wanneer ik vernam dat onze plaatselijke wielerheld Marcel Seynaeve⇲ in 1963 in de Ronde van Frankrijk mocht aantreden. Zijn deelname was helaas kort van duur.
Er was nog geen tv in huis, papa en ik volgden de Tour op het kleine scherm in Alida’s café⇲. Enkele uren na de aankomst fietste er al een jongen door de straat die Tour de France riep en Uitslag van de rit. Hij verkocht de speciale editie van Het Volk, krantje dat vlak na de arrivée met vliegtuigjes in Vlaamse beemden gedropt werd, waarna loopjongens het tot bij de nieuwsgierige massa’s brachten (op Wikipedia lees ik dat de oplage van dat ‘rondegazetje’ 120.000 stuks kon bedragen.) Telkens zocht ik daarin naar de weggestopte muis in Thomas Pips⇲. Aan die cartoon hing een column vast, geschreven door Michel Casteels⇲, Gentse journalist die ik dik twintig jaar later persoonlijk leerde kennen. Mijn herinneringen aan die mens schreef ik neer in Herinneringen aan journalist Michel Casteels, a.k.a. Piet Korrel⇲.
Nooit heb ik bij een sportwedstrijd meer blijdschap gevoeld dan wanneer ik vernam dat onze plaatselijke wielerheld Marcel Seynaeve⇲ in 1963 in de Ronde van Frankrijk mocht aantreden. Zijn deelname was helaas kort van duur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten