Twee dingen die ik nooit begrepen heb

DE TREINRIT herinner ik me niet. Wel herinner ik me dat we na afloop het treinkaartje in Oostende moesten afgeven aan beambten die daarvoor speciaal aan de uitgang van ’t station gepositioneerd werden. ’t Is iets wat ik sindsdien met me meesleep als onbegrijpelijk: waarom moesten passagiers de tickets weer inleveren? Die waren onbruikbaar gemaakt, er was in geknipt, waarom mocht een kind als ik dat kaartje niet meenemen om er thuis mee te spelen… 
Zo zijn er honderden dingen die ik nooit begrepen heb. Zo ook deze. Iemand niest. Uit beleefdheid zeg je: Gezondheid. Degene die niest antwoordt met Merci. Twee keer de logica zelve: je hoopt dat degene die niest geen verkoudheid opgelopen heeft, wenst hem/haar daarom een goede gezondheid toe. De ‘niezer’ bedankt omdat je hem/haar het beste wenst. Dat is beleefd, logisch, verstaanbaar en ’t is algemeen gangbaar, maar wat blijkt? 't Is helemaal verkeerd. Je dient te zeggen: U niest. Wat uiteraard totaal overbodig is, waarop de ‘niezer’ vreemd genoeg niet antwoordt met Trek u dat niet aan of Dat zijn toch uw zaken niet, maar wel met: Dank u voor de attentie. Begrijp jij waarom men kinderen op school zo’n onzin aanpraat, iets wat niemand in 't echte leven zegt? Je hoeft niet te antwoorden hoor, maar dat van dit tickets wil ik toch graag weten.
Flor Vandekerckhove⇲