The Swallows

The Swallows, wereldberoemd in Bredene. —

Hebt u dat ook? Hoe ouder ik word, hoe meer ik naar de kapper ga. Vroeger werd mijn haar door vriendinnen bijgeknipt. Dat groeide vervolgens zo snel dat hun onkunde al na een week gecamoufleerd kon worden. Dat soort knipwerk kan ik me vandaag niet meer permitteren. Vandaar dat ik nu op tijd & stond naar André de coiffeur trek, alwaar de deskundige Patricia ervan maakt wat er nog van te maken valt.

Telkens ik daar voor de spiegel zit, word ik niet alleen met mijn dunner wordende haar geconfronteerd, maar eveneens met mijn grote onwetendheid, bijvoorbeeld betreffende de memoires van Laurentius Vanacker, een boek dat mij daar voor het eerst onder ogen kwam.

Die publicatie is me in 2011 ontgaan. Spijtig, want lees met me mee wat de site shopmybook.com over de inhoud zegt: 
’Toen in de gouden muziekjaren (1960) in Engeland The Beatles hard aan het knokken waren om erkenning te krijgen, gebeurde aan de overkant van de zee, aan de Belgische kust, net hetzelfde met The Swallows (…).
Op het Britse continent werden The Beatles wereldberoemd en in het kleine België kregen The Swallows één vermelding: pioniers popgroep uit de Belgische moderne muziekgeschiedenis.’

En ik die dacht dat The Swallows gewoon een covergroepje vormden! Dat ze zich aan het niveau van de Beatles mochten meten, maar omwille van de ongelijke landsverhoudingen ook tot ongelijke beroemdheden uitgroeiden, wordt me nu voor het eerst geopenbaard. En wel door Laurentius Vanacker, de zanger van de groep, die, nog steeds volgens dezelfde website, tot vandaag blijft ijveren om erkenning te krijgen ‘als componist in de harde muziekwereld.’

Bredenaars van mijn generatie hebben de in 1961 opgerichte groep The Swallows menig maal zien optreden. Eerst gebeurde dat als imitators van The Shadows. Na de opkomst van de beatmuziek pasten ze wijselijk hun repertoire aan. Volgens de website belgarock.blogspot.be brak de groep in 1962 door: ‘In de zomermaanden van 1962 volgde hun doorbraak. Ze mochten optreden op de kiosk gelegen tussen Oostende en Blankenberge en in het Torenhof in Bredene (…)’.  Als doorbraak kan dat tellen, vind ik, want, zoals Laurentius eerder al zei, het kleine België is 'het Britse continent' niet. Er volgden platen (in 1964 en ’68), maar die kenden helaas ook merkelijk minder succes dan deze van The Beatles.

In 1976 verliet Laurentius de groep om solo te gaan.  Daarna heeft hij tien jaar kleinkunst gepleegd en verschillende platen gemaakt. Dat ik ook dit nu pas voor het eerst verneem, getuigt van verregaande wereldvreemdheid mijnentwege, want ‘[z]elfs grootheden als Johnny Cash danken succes aan de Bredenaar.’ (*)  Vandaag zingt Vanacker nog altijd, maar dan vooral in het Oostendse dialect.

Laurentius moet inmiddels rond de zeventig zijn, een leeftijd waarop enig filosofisch gemijmer wel past. Dat levert in De Zeewacht volgende quote op:  ‘Liever levenslang leven met zicht op zee, dan kortstondig overleven aan de top.’ Mij lijkt dit geen rock-'n-rollattitude te zijn, maar daarom is het nog niet minder waar.  Levenslang leven moeten we ten slotte allemaal, dan kun je dat inderdaad beter met uitzicht op zee doen, rocker of geen rocker.

Florentius Vandekerckhove

(*) http://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws/algemeen/muzikant-en-componist-laurentius-vanacker-uit-bredene-schrijft-zijn-memoires-neer/article-1194947969919.htm

In het teken van de sol, De Swallows-Bunch historie van Laurentius Vanacker werd uitgegeven in eigen beheer en wordt verspreid door ShopMyBook.com.  288 pagina’s met veel fotomateriaal en een mooie omslagtekening van Rozette Deleu. Kost 19,00 euro. ISBN 9781616275372.
Wie op een van onderstaande labels drukt, vindt elders in de blog nog soortgelijke stukken.