Nick Cave antwoordt:
Niets van wat je creëert is uiteindelijk van jezelf en toch ben jij dat allemaal. Je verbeelding, lijkt me, is meestal een toevallige dans tussen verzamelde herinneringen en invloeden, en is dus niet wezenlijk van jou, veeleer een constructie die wacht op geestelijke ontbranding. Je spirit, dat is jouw essentiële deel. Die staat los van de verbeelding en is alleen van jou. Deze vormloze geestkracht is de onzichtbare en vitale kracht waarover we de deken van onze verbeelding werpen — die gewone mix van ontvangen informatie, herinneringen, ervaring — om er vorm en taal aan te geven. Bij sommigen brandt die vitale kracht fel en bij anderen is ‘t een vage flikkering, maar hij leeft in elk van ons en kan sterker gemaakt worden door dagelijkse toewijding aan het werk dat voor ons ligt.Maak je minder zorgen om wat je maakt, wat daar verder mee gebeurt valt tot op zekere hoogte niet te controleren, misschien is ’t zelfs jouw zaak niet. Wijd je aan het voeden van die bezielende geest. Zet al je enthousiasme in op de ontwikkeling van die goede en essentiële kracht. Doe het door toegewijd te zijn aan de creatieve daad zelf. Elke keer je naar die ingenieuze vonk neigt, wordt hij sterker en zet hij de gewone gaven van de verbeelding in vuur en vlam. Hoe groter je toewijding, hoe beter het werk en hoe groter je gift aan de wereld. Leg je volledig toe op die taak, laat het resultaat los en je ware stem zal verschijnen. Je zult het zien, dat kan niet anders.
Ik probeer samen te vatten. Eén: oefen; twee: laat het resultaat los; drie: oefen verder. That’s the spirit! En 't spoort goed, vind ik, met wat Saskia De Coster over het schrijven zegt: ‘Schrijvers zijn geen schrijvers, maar mensen die schrijver willen worden. Zoekers. Altijd op weg naar een juiste vorm ergens, een thuis, ooit.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten