Ge weet, ik experimenteer graag met vormen. Zo ben ik 200 driezinnenverhalen aan 't schrijven. Vergelijk het met piano-oefeningen, ik doe ’t om ’t goed in de vingers te krijgen. (Het recentste voorbeeld staat hier↗︎.) Iets soortgelijks doe ik met oneliners, gedichten van maar één zin lang. Ook dat wil ik goed in de vingers krijgen. (M’n nieuwste oneliner staat daar↗︎.) In 2023 voeg ik daar nog een (voor mij) experimentele vorm aan toe. Dit wordt het jaar van het prozagedicht: ’t Ziet er uit als proza, maar er mogen ongeloofwaardige dingen gebeuren, er is ruimte voor anarchie en ontregeling; prozagedichten mogen grillig, inconsequent, afwijkend en onbegrijpelijk zijn.’ En ik moet zeggen: ’t is moeilijker dan ik dacht. Mag ik bovenstaande ‘beteugeling van malodorante afwijkingen’ geslaagd noemen?
Flor Vandekerckhove↗︎
Flor Vandekerckhove↗︎
[618]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten