We hadden al Spaanse aken gepasseerd, linden, hazelaars, valse acacia’s, ligusters, zomereiken en een Amerikaanse vogelkers. Aan de bosrand en op de dreefranden tierden wilde kamperfoelie, pitrus, valse salie, en wederik. In de houtkanten kon je brem zien staan, eenstijlige meidoorn en hondsroos. In de buurt van de poelen viel er niet alleen dubbelloof te ontdekken, maar ook struikheide, valse salie, wilgenroosje en gagel. We stapten voort, verlieten ’t bos en liepen op
een pad dat de grens trekt tussen Loppem en Waardamme. Links was
weiland waarop zwarte Ierse koeien hun gevoeg deden. Dat was indrukwekkend, maar mijn oog
werd vooral aangetrokken door een oude boer die zijn erf verliet en zich een
steenworp verder op een bank installeerde. Langs die bank liep ook ons pad. Het was wel duidelijk dat de man op een
praatje rekende, daar viel niet aan te ontkomen. Terwijl Tania het momentum vereeuwigde, luisterde ik naar de
manier waarop zo’n boer zijn pensioen regelt. Hij van zijn kant toonde
veel interesse in ons doen & laten. En of we kinderen hadden. En dat we nog eens moesten weerkeren. (Eigenlijk zou een mens dat moeten doen.)
De e-boeken van Flor Vandekerckhove zijn gratis. Mail erom: liefkemores@telenet.be↗︎. (Vermeld de titel.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten