HOE KAN IK mijn geluk bezingen? Het was vroeg en ’t was nog donker. Niemand liep op straat. Achter ’t licht van mijn fietslamp reed ik naar ‘t station. Daar nam ik de tram, daarna de trein, dan een bus en op ’t einde sloeg ik rechtsaf en daarna vier keer links. Ik had me gehaast en nu was ik er. Te vroeg, deur op slot, wind die met de regen speelt. Wachtend op de dingen die zouden komen, stak ik de weg over en liep de laan af die naar een park leidde. Het regende prikjes op het vijverwater en aan de overkant zag ik een man zijn kilometers lopen. Op een bank luisterde ik naar het ruisen van de populieren. Toen het daarvoor tijd werd, ging de deur open en keerde ik op mijn schreden terug. Binnen veel volk, veel bekenden. Ik schudde handen, gaf kusjes en ging weer weg. Vier keer rechts, een keer links, bus, trein, tram, fiets. Thuis vroeg ik me af of ik ook iets over de koekoek moest zeggen. Die had ik gehoord toen ik aan de vijver zat, koekoek, koekoek. (Flor Vandekerckhove⇲)
 |
De e-boeken (pdf of EPUB naar keuze) van De Lachende Visch zijn gratis. Mail erom (en vermeld de titel): liefkemores@telenet.be⇲. |
1 opmerking:
Pure poëzie en nodtalgie, heel mooi😊😉.
Een reactie posten