‘Ik word zelf deel van de beroering; ik stijg en daal, slinger en rol op het ritme van de zee; ik word onder bogen van buiswater doorgeduwd, opgenomen in spiralen van sneeuw, omhelsd door wervelingen van schuim. Het werk dat groeit in mijn hoofd, vorm aanneemt, moet deze ervaring weergeven: geen haarfijn geschilderde, in verf versteende golven; geen sneeuwvlokken die de toeschouwer desgewenst kan tellen; geen scherpe scheepscontour, geen boeg en geen achtersteven, geen campagne; geen duidelijk herkenbare rookwolk: enkel kleur en ritme, vloeiende lijnen, zoals wind die uit water en schuim kan blazen (…) De galeriebezoeker zal zeeziek worden, zijn braaksel zal waardering uitdrukken. Verkleumd zal hij de kraag van zijn jas opslaan, naar adem happen, deel van de storm worden (…).’
'Deel van de storm worden.' De beschrijving is evengoed van toepassing op het leven van Bart Plouvier (synoniem van Bart Van Schaeren); hij werd deel van de storm van het leven. Vereenzaamd stierf hij op woensdag 29 december.
Flor Vandekerckhove
Flor Vandekerckhove
Na de dood
De dood krijgt mij niet klein
hoe wreed ze naar mij klauwde
ook als ik weg zal zijn
blijf ik van je houden
mijn liefde zal blijven branden
dat houdt zo hebben mij
d'engelen gezegd
de wormen weg.
[Tekst op het doodsprentje. Uit de dichtbundel 'De zon regent koperen spijkers' (Bart Plouvier, 2021. Uitgeverij Vrijdag.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten