Drie bruine (al m'n andere kleuren zijn opgebruikt)

In 2021 heb ik met het prozagedicht geëxperimenteerd, een genre waarvan de naam bestaat uit twee delen die elkaar tegenspreken, proza en gedicht. Het verschil met een puur verhaal is soms moeilijk te maken, en in veel gevallen bestaat er onenigheid over; wat de ene prozagedicht noemt, is voor een ander' verhaal. Zelf toef ik graag in zo’n grensgebieden en tijdens ’t voorbije jaar heb ik er dus danig mee geëxperimenteerd. Ik groepeerde ze per twee, waarbij het ene al meer prozagedicht was dan ’t andere. Eerder publiceerde ik in dit onderzoek Twee groene↗︎, Twee roze↗︎, Twee gele↗︎, Twee oranje↗︎, Twee keer cyaan↗︎, Twee blauwe↗︎, Twee keer magenta↗︎ en Twee keer paars↗︎. Omdat ik een beetje door mijn kleuren heen zit, en ook omwille van de lieve (wereld)vrede — kerst hé — sluit ik het experiment vandaag af met niet twee, maar Drie bruine. (Flor Vandekerckhove)  

Op 1 januari 2022 publiceert uitgeverij De Lachende Visch een nieuw e-boek van Flor Vandekerckhove. Honderd titelloze eenparagraafverhalen wordt ingeleid door Flors oud-leraar Nederlands Alfons Vandenbussche.

Honderd titelloze eenparagraafverhalen verschijnt op 1 januari. Het e-boek is gratis voor elkeen die erom vraagt. Doe het nu en het boek valt op nieuwjaarsdag in je mailbox. ’t Is een cadeau van De Laatste Vuurtorenwachter. Doe het meteen via liefkemores@telenet.be↗︎.